بانوان هرگز نباید در برابر خشونت سکوت کنند، حتی اگر کوچک و ناچیز باشد

به گزارش جهان بانو، بحران در زندگی همه افراد وجود دارد و بخشی جدا ناشدنی از دوران حیات هر فردی است. اما این مشکلات و چالش ها می‌تواند با راه‌حل‌های مختلف آسان و یا حل شود و زندگی را به تعادل برساند. گفت‌وگو کردن یکی از راه‌ حل های چالش ها و معضلات ماست. متاسفانه ما با فقدان این مهارت در سطح بین المللی مواجه هستیم و این مسئله می‌تواند زندگی زوجین را با بحران‌های جدی مواجه کند. در برخی از خانواده‌ها آسیب‌های اجتماعی بیشتر است و طبیعی است که فقدان این مهارت بیش از پیش احساس می‌شود. هنگامی که مهارت گفت‌وگو در خانواده‌ها وجود نداشته باشد، احتمال افزایش خشونت خانگی وجود دارد. دغدغه‌ پویش ملی «حرف و گفت»، یادگیری مهارت گفت‌وگو است. این پویش با همکاری وزارت بهداشت و سفارش صندوق جمعیت ملل متحد از بازه زمانی یکم تا هفتم آذر برگزار می شود و در تلاش است تا هر روز با ارائه یک پیام به مخاطبان در راستای تحکیم خانواده گام بردارد. بر اساس این پیام ها راهکارهای پیشنهادی به مخاطبان ارائه خواهد شد.

در ارتباط با این موضوع زهرا افتخارزاده، مددکار اجتماعی و مدیر موسسه کاهش آسیب آتنا (خانه امن برای زنان خشونت‌دیده) از ضرورت آموختن و به وجود آوردن فضای گفتگو در خانواده‌های آسیب‌دیده سخن گفت. وی اظهار کرد: عوامل گوناگونی وجود دارند که ممکن است با وجود آن ها شرایط خانواده در افراد گروه هدف تبدیل به شرایط بحرانی شود. مهارت گفتگو بدون هیچ تردیدی یکی از آن عوامل است که ریشه‌های خاصی دارد. بخشی از این ماجرا به این دلیل است که در جامعه‌ ما در ارتباط با این موضوع هیچ آموزشی وجود ندارد و ساختار خانواده‌ها نیز این گونه است که افراد آموزش غیررسمی را هم تجربه نمی کنند و این مسئله مخصوصا در افرادی که در گروه هدف ما قرار دارند مشاهده می شود. می توان گفت که به طور قطع یکی از مهم‌ترین عواملی که سبب می‌شود زندگی افراد مراجعه ‌کننده به ما به مرحله بحران برسد این موضوع است که مهارت گفت‌وگو در این خانواده ها وجود ندارد. یکی از مهم‌ترین مسائل این است که بانوانی که تحت خشونت قرار می‌گیرند و به ما مراجعه می‌کنند، با فرد آزارگر و همسرشان تماس گرفته می شود و آن فرد به جلسه مشاوره دعوت می‌شود.

وی افزود: در موارد زیادی فردی که مرتکب خشونت شده است به این نتیجه می‌رسد که با خشونت نمی‌توان کاری از پیش برد و متوجه این موضوع خواهد شد که این زن به واسطه حکم قضایی در آن مکان حضور دارد و او قادر نیست تا با فریاد و دعواهمسرش را بازگرداند. هنگامی که چنین اتفاقی رخ می‌دهد، فردی که مرتکب خشونت شده است قانع می‌شود که باید صحبت کند و راهی به جز گفت‌وگو وجود ندارد. هنگامی که در جلسات مشاوره مهارت گفت‌وگو و صحبت کردن را تمرین می‌کنند، پس از اندک زمانی مشکلات کمتر می‌شود و حتی ممکن است که این زوج بتوانند با یکدیگر به زندگی ادامه دهند و خشونت دیگر تکرار نشود. حتی اگر این زوج مایل باشند که با یکدیگر زندگی کنند و یا خانم نظرش تغییر نکند و تصمیم داشته باشد که مراحل قانونی را دنبال کند،‌ اگر این اتفاق ها در چهارچوب گفت‌وگو پیش برود، با گذشته تفاوت خواهد داشت. لذا در تجربه‌ای که ما به عنوان مشاور در زوج‌درمانی و مشاوره داشته ایم به وضوح مشاهده می‌کنیم که مهارت گفت‌وگو تا چه اندازه می‌تواند موثر واقع شود و هنگامی که این امر به وسیله مشاور تسهیل می‌شود و زن و شوهرها نیز در شرایطی قرار دارند که مجبور هستند تا به گفت‌وگو تن دهند و قادر به استفاده از خشونت نیستند، مشاهده می‌کنند که چقدر می توان با مسائل آسان تر برخورد کرد و به وسیله گفتگو می توان یک تصمیم منطقی گرفت.

افتخارزاده تصریح کرد: به طور قطح می‌توان در ارتباط با این موضوع اظهار نظر کرد که مهارت گفت‌وگو در میان همه خانواده‌های ایرانی و با شدت بیشتری در خانواده‌های آسیب دیده کم است و چنین مسئله ای ریشه‌های بسیاری دارد. قسمتی از این موضوع به نبود آموزش رسمی و غیررسمی برمی‌گردد. این مسئله را هم باید در نظر گرفت که همه خانواده‌های ایرانی و به ویژه این افراد در زندگی‌ پیشین خود و در خانواده پدری شان این مهارت را نیاموخته اند و پس از آن نیز در هیچ فضایی آموزش های لازم در ارتباط با این موضوع را دریافت نکرده اند. سومین مسئله که از دو مسئله دیگر مهمتر است، موضوع قدرت است.

مدیر موسسه کاهش آسیب آتنا در ادامه گفت: مهم‌ترین پیشنهاد ما برای بانوان خشونت‌دیده این است که هرگز در هر شرایطی هم که قرار داشته باشند در برابر هر نوع خشونت اعمال شده سکوت پیشه کردن را به عنوان یک سیاست انتخاب نکنند. این موضوع به این معنی نیست که تا خشونتی اتفاق افتاد، به سرعت از منزل خود خارج شده و اقدام به طلاق کنند. ما علاقه شدیدی به صیانت از بنیان خانواده داریم و به همین علت است که می‌گوییم در برابر خشونت سکوت پیشه نکنید. علت این توصیه این موضوع است که شما با اولین سکوت خود اجازه می دهید که فرد خشونت‌های خود را تکرار کند و حتی شدت آن ها را افزایش دهد. این مسئله بزرگ‌ترین ضربه را به شما و بنیان خانواده خواهد زد و باعث می‌شود که شما که در گذشته از نظر روانی به عنوان یک فرد سالم زندگی می کردید، تبدیل به یک فرد بیمار شوید و شاید سال‌های بسیاری سپری شود تا اثر این آسیب‌ها از بین برود و شما کاملا درمان شوید. باید این موضوع را نیز در نظر گرفت که با پذیرش خشونت فرد آزارگر نیز ضربه خواهد خورد و هر روز که می‌گذرد او تبدیل به فردی می‌شود که بیشتر آسیب روانی می‌بیند و بیمارتر می‌شود.

وی اضافه کرد: اما هنگامی که اولین و کوچک‌ترین خشونت رخ داد و شما واکنش شدید نشان دادید، طرف مقابل متوجه خواهد شد که در صورت تکرار این رفتار شما از قدرت و حمایت لازم به منظور دفاع از خود برخوردار هستید و این موضوع سبب می‌شود که خشونت دیگر تکرارنشود. اگر فرد چنین رفتاری را در پیش بگیرد، می‌تواند در کنار حفظ زندگی‌ خود یک فرد سالم باقی بماند و برای فرزندان و همسر خود نیز زندگی سالمی را رقم بزند. لذا سکوت نکردن در برابر خشونت بسیار بسیار در حفظ زندگی و بنیان خانواده تاثیرگذار است و افرادی که تصور می‌کنند با ایستادگی نکردن در برابر خشونت به دلیل برخوردار نبودن از حمایت و یا شغل نداشتن کار درستی انجام می دهند، باید این موضوع را بدانند که در حال انجام بزرگ‌ترین خیانت در زندگی‌ خود هستند. سکوت باعث برطرف شدن و رفع هیچ چیزی نخواهد شد، بلکه در چنین مواردی خشونت با شدت بیشتری تکرار می‌شود و چیزی از زندگی مشترک باقی نمی‌ماند. همین امروز برای این موضوع اقدام کنید و همین امروز سکوت پیشه نکردن را تمرین کنید و با کاری که شما انجام می‌دهید فرد آزارگر متوجه خواهد شد که نمی‌تواند با شما چنین رفتاری داشته باشد و مجبور است برای حل مشکلات گفت‌وگو را بیاموزد.

افتخارزاده خاطر نشان کرد: اولین مسئله ای که در این جا مطرح است این موضوع است که یک رابطه باید براساس برابری و توازن قدرت ایجاد شود. هر گاه به صورت دیگری غیر از این صورت یک خانواده تشکیل شود به طور قطع منجر به خشونت می‌شود. گاهی اوقات در یک رابطه عدم توازن در طبقه یا سطح اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خود را در اّشکال مختلف خشونت‌های روانی، کلامی و فیزیکی نشان خواهد داد. لذا نخستین عاملی که از خشونت پیشگیری می کند، برقراری توازن قدرت در خانواده است و لازمه‌ آن این است که زن و مرد هر دو بتوانند دسترسی‌های برابر اقتصادی داشته باشند. این موضوع ممکن است که به روش های متفاوتی بروز پیدا کند، اما زن حتما باید از یک منبع اقتصادی برخوردار باشد. ما نیازمند وجود یک شبکه حمایتی اقتصادی و روانی هستیم و این شبکه می تواند از سوی خانواده، دوستان و نهادهای اجتماعی مانند خانه‌های امن شکل بگیرد. بنابراین لازم است که بانوان بدانند تا در صورت وقوع هر مشکلی از حمایت یک نهاد یا فرد حمایت‌کننده برخوردار هستند.

مدیر موسسه کاهش آسیب آتنا یادآوری کرد: موضوع برابری‌های قانونی در دست افراد نیست که در لحظه وقوع بحران یا خشونت بتوانند دست به یک اقدام فوری بزنند، اما تأکید ما بر روی شروط ضمن عقد است که در هر خانواده‌ای که امکان مطرح کردن این موضوع وجود دارد، فرد به این امکان فکر کند تا در هنگام ازدواج از طرق مختلفی شروط ضمن عقد را به صورت محضری ثبت کند. پس به طور قطع یکی از مواردی که از نظر قانونی می‌تواند این برابری را به وجود آورد همین شروط ضمن عقد است. از نظر عاطفی و روانی نیز طرز نگرش زن و مرد نسبت به یکدیگر در ازدواج و جایگاهی که هر کدام از زوجین از آن برخوردار هستند، باید در همان آغاز ازدواج و ازطریق مشاوره‌های قبل از عقد مشخص شود.

این مددکار اجتماعی افزود: آن ها در ادامه زندگی مشترک نیز می توانند در مواردی که مشکلی به وجود می‌آید از مشاور خانواده راهنمایی بگیرند. پس از اینکه توازن قدرت به شکل هایی که گفتیم در خانواده برقرار شد، مسئله بعدی این موضوع است که همواره با یکدیگر از یک موضع برابر به گفت‌وگو بپردازند و سعی کنند تا این روند را ادامه بدهند. اگر این استعداد و توانایی در طرفین در حالت عادی موجود است، چه بهتر که خودشان برای این موضوع وقت بگذارند و به صورت جدی هیچ خواسته و نیازی را مسکوت باقی نگذارند. خصوصا یکی از ابعاد مهم زندگی بحث مسائل جنسی است. به جز اینکه درباره همه نیازهایشان در طیف‌های غیرجنسی صحبت می‌کنند، حتما در این حیطه هم گفت‌وگو کنند. عدم آموزش یکسری مسائل فرهنگی ممکن است باعث شود افراد حتی در صمیمانه‌ترین روابط زناشویی نتوانند در این زمینه صحبت کنند و این قضیه در سکوت می‌ماند.

منبع: خبر آنلاین