انگیزه اصلاحات از کوبیدن بر طبل حقوق زنان

یک: آذر منصوری در مناظره با ابوالفضل اقبالی، «خشونت» را به عنوان درد مشترک همه زنان جهان معرفی کرد، بی‌آنکه کوچک‌ترین تفکیکی میان تعریف جهانی‌شده و غربیِ این واژه با معنای دینی، حقوقی و بومی آن در ایران قائل شود. این بی‌توجهی، نشان می‌دهد که مسئله نه «فهم دقیق خشونت» بلکه بازتولید ادبیات بین‌المللی در فضای سیاسی داخلی است؛ ادبیاتی که عمیقاً متأثر از سازمان‌ها و کنوانسیون‌هایی است که بیش از هر چیز در خدمت پیشبرد سبک زندگی غربی‌اند. از همین منظر، ادعای دفاع از حقوق زنان، بیش از آنکه واقع‌بینانه و ناظر به جامعه اسلامی ایرانی باشد، تلاشی است برای جا انداختن نسخه‌های جهانی به اسم «سرمایه اجتماعی».

دو: اشباه رایج آنجاست که برخی می‌خواهند گفتمان اصلاح‌طلبان را صرفاً یک دیدگاه داخلی معرفی کنند، گویی مسأله فقط اختلاف نظر میان جریان‌های سیاسی است. در حالی‌که وقتی رئیس جبهه اصلاحات به صراحت بر معیارهای جهانی اصرار می‌ورزد و آن را بالاتر از عرف، قانون و حتی مبانی اسلام سیاسی قرار می‌دهد، دیگر نمی‌توان ماجرا را محدود به یک «بحث داخلی» دید. این دقیقاً نقطه اتصال با بیرون از مرزهاست؛ جایی که به اسم آزادی، بی‌بندوباری عادی‌سازی می‌شود و به نام حقوق بشر، ابزار فشار بر جمهوری اسلامی تدارک دیده می‌شود.

سه: آیا واقعاً مطالبه سیاستگذاری کلان زنان از سوی جبهه اصلاحات عجیب نیست؟ دو دوره کارگزاران، دو دوره اصلاحات، دو دوره دولت روحانی و اکنون دولت وفاق، برای نشان دادن کارآمدی و دخالت زنان در مقدرات سیاسی و مدیریت کلان کشور کافی نبود؟ وقتی در بزنگاه‌ها ناتوان ماندید و هیچ دستاوردی برای زنان ایرانی نداشتید، چرا باز هم اصرار دارید در همان میدان ادعا کنید؟ پاسخ روشن است: چون موضوع زنان نه از منظر حل مشکلات واقعی جامعه، بلکه به‌عنوان ابزاری برای پیوند با نهادهای جهانی و بازتولید گفتمان غربی دیده می‌شود. این همان «استعمار نو» است که با شعار دهکده جهانی و جهانی‌شدن به جامعه تحمیل می‌شود.

چهار: مردم ایران بارها نشان داده‌اند که به‌خوبی میان شعارهای توخالی و واقعیت‌های اجتماعی تمایز می‌گذارند. همان‌ها که در جنگ ۱۲روزه اخیر علیه صهیونیست‌ها، فضای مجازی را با وجود همه هجمه‌هایش فتح کردند، همان‌ها هستند که از دیدن تصاویر بی‌حجابی و اروتیک خیابانی آزرده می‌شوند و پشت دست جریان گفتمانی که اقبالی از آن ذکر می‌کند، می‌ایستند. خانم منصوری و جبهه اصلاحات باید به یاد داشته باشند که اینجا جمهوری اسلامی ایران است؛ کشوری که با شعار «نه شرقی، نه غربی» انقلاب کرد و زیر بار تحمیل معیارهای بیگانه نمی‌رود. اگر دغدغه زنان دارید، از اتاق‌های کنفرانس بین‌المللی بیرون بیایید و درد واقعی دختران و جوانان این سرزمین را ببینید.

خبرگزاری فارس