افطاری به سبک خاص!

آفتاب به آرامی پشت افق ناپدید می‌شود، عطر نان داغ و برشته در کوچه‌ها پخش می‌شود و به زودی صدای اذان از گلدسته‌های مسجد به دل‌های ما می‌رسد. مجری تلویزیون لحظات معنوی اذان را با خواندن حدیثی از امام کاظم علیه‌السلام غنی‌تر می‌کند: «افطاری دادن به برادر روزه‌دار از روزه‌ات بافضیلت‌تر است». در تمام مدتی که سفره افطار را آماده می‌کنم، یک فکر در ذهنم می‌چرخد. کاش امسال می‌توانستم تمام روزهای ماه رمضان را افطاری بدهم! اما هر روز نمی‌توانستم مهمان دعوت کنم. خانه کوچک بود، زحمت داشت، شاغل بودم و مسئولیت مادری هم بر عهده داشتم. واقعاً میزبانی در حال روزه، انسان را خسته می‌کند. گاهی هم دخل‌مان کفاف هزینه مهمانی را نمی‌داد. خلاصه، دلایل زیادی وجود داشت و قضیه منتفی می‌شد!

از قبل از رمضان برنامه‌ریزی کرده بودیم که در این یک ماه چند بار در خانه‌مان سفره افطار بگسترانیم و مهمانی بدهیم، اما حالا حدیث وسوسه‌انگیز پیامبر صلی‌الله علیه‌وآله که می‌فرمایند: «هر کسی از شما روزه‌دار مؤمنی را افطار دهد، چنان است که گویا بنده‌ای را آزاد کرده و خداوند از لغزش‌های گذشته‌اش می‌گذرد»، حسابی وسوسه‌ام کرده بود که هر شب از رمضان، هر طور شده اسمم را در بین بندگان دست و دلباز خدا جا کنم، حتی به اندازه‌ی چند خرما و جرعه‌ای آب که حضرت محمد صلی‌الله علیه‌وآله به این حدیث پیوست کرده‌اند. این گزارش چند ایده برای بهره‌مندی از ثواب افطاری دادن است، البته به سبکی خاص که جایی برای بهانه‌ها نمی‌گذارد.

نان داغ، ثواب داغ!

افطاری تنها به یک سفره پر زرق و برق محدود نمی‌شود. گاهی یک لیوان آب و چند دانه خرما که با نیت خالصانه به دست یک رهگذر روزه‌دار برسد، هزاران بار ارزشمندتر از مجلل‌ترین سفره‌هاست. بسیاری از افراد به دلایل مختلف نمی‌توانند میزبان روزه‌داران باشند، مانند دانشجویانی که در خوابگاه زندگی می‌کنند یا پدربزرگ‌های تنهایی که با آشپزی بیگانه‌اند. اما می‌توان ده‌ها نفر را برای افطار مهمان کرد و شریک روزه‌شان شد. کافی است سری به نانوایی محله بزنید و هزینه یک تنور را پرداخت کنید. حالا روزه‌داران زیادی نان سفره‌شان را مهمان شما هستند و افطارشان را با رزق شما باز می‌کنند. برای اینکه با یک تیر دو نشان بزنید و ثواب اطعام مساکین را هم به اعمالتان اضافه کنید، این کار را در نانوایی‌های مناطق کم‌برخوردار انجام دهید.

حتی می‌توانید واژه «خیرات نان» را در اینترنت جستجو کنید و با چند حرکت ساده به صورت آنلاین مبلغ مورد نظر خود را برای خرید نان اهدا کنید تا نان توسط موسسات خیریه بین نیازمندان توزیع شود.

یک تیر و ۳۰ نشان!

قطعاً در میان اطرافیانتان خانواده‌هایی را می‌شناسید که با سختی روزگار می‌گذرانند و سفره‌شان همیشه خالی است. اگر هم کسی را نمی‌شناسید، پیدا کردن چنین خانواده‌هایی چندان دشوار نیست. این رمضان، هنگام خرید برای خانه، چند قلم اضافه‌تر مانند پنیر، خرما، عسل و دیگر اقلام ضروری تهیه کنید و بسته‌ای هرچند کوچک اما پر از محبت برای یک خانواده نیازمند آماده کنید. اگر توان مالی بیشتری دارید، می‌توانید بسته‌تان را پُرتر تهیه کنید یا لبخند را به سفره چند خانواده بیاورید. با این کار، نه‌تنها سفره‌ای را برای روزها یا حتی یک ماه پُربرکت می‌کنید، بلکه در ثواب تمام افطارهایشان شریک خواهید بود.

علاوه بر آن، به قول آیت‌الله بهجت در این ماه مبارک هم گرسنگی و تشنگی را احساس کردید و هم به فکر کسانی هستید که همیشه چنین‌اند. بهتر است نیت‌تان را به امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه الشریف گره بزنید تا هم کار خیرتان رنگ و بوی دیگری بگیرد و هم در چرتکه خدا به جز اطعام مساکین و ثواب افطاری دادن، پاداش دیگری هم برایتان حساب شود. آیت‌الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی می‌فرمایند: «اگر کسی در زندگی خود، هر کار خیری را به قصد امام زمان (عج) انجام دهد، آن حضرت خود راه‌های خیر بیشتری را به روی او خواهد گشود.»

غذایی که دست به دست می‌شود

دوباره و دوباره تکرار می‌کنیم که افطاری دادن نیازی به کارهای بزرگ و پرهزینه ندارد. همین که از سفره خودمان سهمی برای همسایه کنار بگذاریم، کافی است. یک کاسه آش، ظرفی شله‌زرد، یا حتی بشقابی خرما و زولبیا که ساعتی قبل از اذان مغرب، از خانه ما مهمان خانه همسایه می‌شود، ثواب افطاری را در پرونده ماه رمضان امسالمان ثبت خواهد کرد.

وقتی برای خرید نان تازه از خانه بیرون می‌رویم، می‌توانیم نیت کنیم و یک نان اضافه بگیریم. همین کار ساده، ما را در ثواب روزه‌داری همسایه شریک می‌کند، به‌خصوص همسایه‌هایی که می‌دانیم به هر دلیلی، مانند از دست دادن سرپرست، بیماری یا مشکلات مالی، روزهای سخت‌تری را می‌گذرانند. این کار، علاوه بر عمل به دستور امام صادق (ع) که می‌فرمایند: «بر شما باد حسن همسایگی، که خداوند به این کار فرمان داده است»، سنت زیبای «دست‌به‌دست کردن غذا» که در خانه‌های مادر و مادربزرگ‌هایمان رواج داشت را هم زنده می‌کند. دیوارهای همسایگی را از بین می‌برد و دل‌هایمان را به هم نزدیک‌تر می‌کند.

اگر در بین همسایه‌هایتان دختر یا پسر روزه‌اولی سراغ دارید، کنار کاسه‌ی آش، یک هدیه کوچک هم برای روزه‌دار کوچولوی خانه همسایه در نظر بگیرید. همین کار ساده، انرژی مضاعفی برای روزهای روزه‌داری‌اش می‌شود و تا سال‌ها خاطره‌ای شیرین از اولین رمضان زندگی‌اش در ذهنش باقی خواهد ماند.

افطاری برای دست‌های پینه‌بسته

درست زمانی که بسیاری از ما دور یک سفره نشسته‌ایم و منتظر صدای اذان هستیم، بسیاری از پدران زحمتکش، در کوچه و خیابان‌های شهر برای به دست آوردن رزق حلال مشغول به کار هستند. دست‌هایشان خسته، لباس‌هایشان غبارگرفته و شاید سفره افطارشان تنها نان و جرعه‌ای آب باشد. اگرچه امکان آنکه کنار خانواده‌شان روزه را باز کنند ندارند، اما ما می‌توانیم سهم کوچکی در افطارشان داشته باشیم؛ با یک بسته ساده، یک بطری آب، چند خرما، یا یک لقمه نان و پنیر. شاید این افطاری کوچک، خستگی یک روز سخت را از تنشان بیرون کند و دلشان را گرم کند. بسته افطار در دستان یک کارگر، یک رفتگر، یک راننده تاکسی یا یک دست‌فروش همان سفره مجللی است که لبخند خدا را به زندگی‌مان می‌بخشد.

افطاری آنلاین!

هستند خانواده‌هایی که مشغله‌ها و مشکلات جوری گریبان‌گیر زندگی‌شان شده که نمی‌توانند حتی ایده‌های ساده برای بهره‌مندی از ثواب افطاری دادن را اجرایی کنند. پیشنهاد ما به این خانواده‌ها افطاری آنلاین است. هیئت‌ها و گروه‌های جهادی مختلف در شب‌های مبارک ماه رمضان با مشارکت مردم سفره افطاری پهن می‌کنند و شما می‌توانید هر روز با واریز مبلغی در ثواب سفره‌های افطاری شریک باشید. مطمئن باشید حتی با واریز ۱۰ هزارتومان یا کمتر، نام شما نیز کنار نام خیرانی که برای ده‌ها نفر افطاری آماده کرده‌اند، نوشته می‌شود.

سایت کمیته امداد امام خمینی و طرح «بفرمایید افطار»، می‌تواند این کار را برایتان راحت‌تر انجام بدهد و نذر افطاری شما را به دست نیازمندان برساند.

طعم ناب افطاری در خانه خدا

رمضان ماه خداست و مسجد خانه خدا و چه خوب می‌شود اگر یک شب سفره افطارمان را در خانه خدا پهن کنیم. با اهل مسجد تصمیم‌تان را درمیان بگذارید، قرارتان این باشد که هر کس هرچه در توان دارد برای این سفره تدارک ببیند. نان، پنیر، خرما، سبزی و یک استکان چای گرم اگرچه افطاری بسیار ساده‌ای است، اما مطمئن باشید چون رزق یک جمع و یک محله در آن شریک است و در جمع دوست‌داران خدا و در مسجد آن را میل می‌کنید، هزاران برابر از هر افطاری دیگری به جان و دلتان می‌چسبد.

پیشنهادمان این است که سفره را ساده بگیرید تا تعداد شب‌هایی که می‌توانید بساط افطاری را در مسجد پهن کنید، بیشتر شود. همین که هر شب چند نفر در مسجد کنار هم بنشینند و با هم افطار کنند، حال و هوای محله عوض می‌شود. دیگر آنهایی که تنها زندگی می‌کنند، لازم نیست پشت سفره‌ای ساکت و بی‌روح روزه‌شان را باز کنند. آنهایی که شاید توان مالی زیادی ندارند، دیگر دغدغه افطار ندارند. حتی ممکن است رهگذری که هنگام اذان در راه است، مهمان سفره شما شود و با یک لقمه ساده، روزه‌اش را باز کند.

پس امسال، یکی از شب‌های ماه رمضان را برای این کار کنار بگذارید. شاید همین یک شب، نقطه شروعی شود برای یک سنت خوب که سال‌های بعد هم در مسجد محله‌تان ادامه پیدا کند. برای برگزاری این افطاری، لازم نیست کار پیچیده‌ای کنید. کافی است یک شب، با اهالی مسجد و همسایه‌ها صحبت کنید و یک گروه کوچک برای هماهنگی تشکیل دهید.

جز آنچه گفته شد، ایده‌های بسیاری وجود دارند که ثواب افطاری ماه رمضان را برای شما و خانواده‌تان به ارمغان خواهند آورد. با کمی فکر حتماً ایده‌های بهتری به ذهنتان خواهد رسید، اما به عنوان توصیه آخر پیشنهاد می‌کنیم اموات و گذشتگان‌تان را در این کار خیر فراموش نکنید و آنها را در ثواب نذر افطاری شریک کنید