ترجمه اختصاصی؛

افشاگری ناوی بیلای: ارتش اسرائیل چهار هزار جنین را در غزه از بین برد

در میان هزاران بمبی که بر سر نوار غزه فرود آمده و هنوز هم فرود می‌آید، یک انفجار خاص هرگز از ذهن «ناوی پیلای» پاک نمی‌شود؛ انفجاری که در دسامبر ۲۰۲۳، نیروهای اشغالگر اسرائیلی در حمله‌ای مستقیم به کلینیک باروری «البسمة» انجام دادند. تنها یک حمله، اما با نتیجه‌ای فاجعه‌بار: نابودی چهار هزار جنین در یک لحظه.

به گزارش خبری الجزیره به گزارش روزنامه بریتانیایی گاردین، ناوی پیلای، رئیس پیشین کمیسیون تحقیق سازمان ملل در مورد سرزمین‌های فلسطینی اشغالی و اسرائیل، در گفت‌وگویی با این روزنامه تأکید کرده است که این حمله «عامدانه و هدفمند» بوده و هدف از آن، جلوگیری از تولد نسل جدیدی از فلسطینی‌ها در غزه بوده است.

او توضیح می‌دهد که این کلینیک در ساختمانی جدا از بیمارستان‌های اطراف قرار داشت و هیچ فعالیت نظامی در آن انجام نمی‌شد، با این حال، ارتش اسرائیل مستقیماً خزانه‌های نیتروژن نگهداری جنین‌ها را هدف قرار داد؛ اقدامی که او آن را مصداق روشن «قتل عام جنین‌ها» می‌داند.

پیلای تأکید می‌کند که این حمله تنها نمونه‌ای از مجموعه‌ای گسترده از فجایع مشابه است که کمیسیون او را به این نتیجه رسانده که اسرائیل مرتکب جنایت نسل‌کشی در غزه شده است.

گزارش‌های مستند از نابودی غزه

به گفته او، کمیسیون تحت ریاستش طی دو سال گذشته گزارش‌هایی دقیق و مستند از روند جنگ، میزان ویرانی‌ها، کشته شدن هزاران کودک فلسطینی و تخریب هدفمند زیرساخت‌های بهداشتی و آموزشی در نوار غزه منتشر کرده است.

پیلای در زمان انتشار یکی از این گزارش‌ها در ژنو هشدار داده بود: «جامعه جهانی نمی‌تواند در برابر نسل‌کشی‌ای که اسرائیل علیه مردم فلسطین در غزه به راه انداخته، سکوت کند. وقتی شواهد روشن از وقوع نسل‌کشی وجود دارد، بی‌عملی در برابر آن به معنای همدستی با عاملان جنایت است.» اما او می‌گوید این هشدارها بی‌پاسخ مانده‌اند و جهان همچنان در سکوتی سنگین فرو رفته است.

مسئولیت حقوقی دولت‌ها

پیلای در گفت‌وگوی خود با گاردین می‌افزاید: «بر اساس قوانین بین‌المللی، کشورها موظف‌اند که نسل‌کشی را متوقف کنند، مانع از وقوع آن شوند و از ملت‌ها در برابرش محافظت کنند. اما هیچ اقدام واقعی از سوی قدرت‌های جهانی دیده نمی‌شود. چرا؟ این کوتاهی نقض آشکار تعهدات بین‌المللی است.»

او با صراحت می‌گوید: «هیچ توجیهی – نه دفاع از خود و نه ضرورت نظامی – نمی‌تواند برای نسل‌کشی پذیرفتنی باشد. این جنایت، ممنوعیتی مطلق در حقوق بین‌الملل دارد.»

«نسل‌کشی در برابر چشمان جهان»

به باور پیلای، ویژگی متمایز این جنایت، آشکار بودن آن است: «برخی می‌پرسند چرا حالا از نسل‌کشی حرف می‌زنم؟ پاسخ من ساده است: همه ما آن را دیده‌ایم. این نسل‌کشی در برابر چشمان جهان و در زمان حال رخ می‌دهد.»

وی با یادآوری کشتار توتسی‌ها در رواندا در سال ۱۹۹۴، می‌گوید که شباهت‌های نگران‌کننده‌ای میان آن فاجعه و سخنان مقامات اسرائیلی دیده می‌شود.

او به نقل از وزیر دفاع اسرائیل در سال ۲۰۲۳، «یوآف گالانت»، یادآور می‌شود که وی هنگام اعلام محاصره کامل غزه گفته بود: «ما با حیوانات انسانی می‌جنگیم.»

تحقیقات دقیق و مستقل

پیلای تأکید دارد که کمیسیون او تصمیم خود درباره وقوع نسل‌کشی را تنها پس از بیش از دو سال تحقیق و بررسی میدانی اتخاذ کرده است: «هر مورد را شخصاً راستی‌آزمایی کردیم و کار ما از نظر دقت و استناد، بسیار شبیه روند دادگاه‌ها بود. تا زمانی که دیوان بین‌المللی دادگستری حکم نهایی خود را صادر کند، ما معتبرترین منبع در این زمینه هستیم.»

صلحی شکننده و امیدی مقاوم

در بخش دیگری از گفت‌وگو، او به وضعیت کنونی غزه اشاره کرده و ضمن استقبال از توافق آتش‌بس با میانجی‌گری دونالد ترامپ، آن را «نه یک صلح واقعی بلکه توقفی موقت در جنگی ناعادلانه» توصیف می‌کند؛ زیرا به گفته او، این توافق نه به مسئله اصلی یعنی اشغالگری اسرائیل می‌پردازد و نه به فلسطینیان جایگاهی در مذاکرات آینده می‌دهد.

پیلای با اشاره به تجربه کشورش، آفریقای جنوبی، در مبارزه با نظام آپارتاید، می‌گوید که همچنان به آینده امیدوار است: «من به امکان دستیابی به صلحی عادلانه و پایدار باور دارم. مردم غزه، با وجود بمباران و محاصره، هنوز به آینده ایمان دارند. آن‌ها به زمین‌شان چنگ زده‌اند، به زندگی و به رویاهای فرزندانشان؛ رویاهایی که هیچ تفاوتی با رؤیاهای ما ندارد.»

عدالت برای همه

او در پایان سخنانش تأکید می‌کند: «نظام بین‌المللی در جلوگیری از نسل‌کشی غزه شکست خورده است. اما نباید در اجرای عدالت نیز شکست بخورد. عاملان این جنایات باید پاسخ‌گو باشند. مردم به عدالت نیاز دارند، و عدالت زمانی واقعی است که شامل همه باشد.»