از سکوت تا فریاد؛ اهمیت تجلیل عادلانه از همه قهرمانان

صدای سحر امامی؛ نمادی از وحدت در دل بحران

در روز‌های سخت و پرچالش، گاهی یک صدا یا یک لحظه می‌تواند شعله‌های‌امید و مقاومت را در دل مردم روشن کند. صدای آرام، استوار و رسای سحر امامی، گوینده شبکه خبر، در لحظه حمله به ساختمان شیشه‌ای صدا و سیما چنین نقشی داشت. او با شجاعت و آرامش خود، نمادی از همبستگی ملی و ‌ایستادگی در برابر سختی‌ها شد.

این حرکت نه فقط نشان‌دهنده شجاعت یک فرد، بلکه بازتاب اراده جمعی مردم برای حفظ ارزش‌های انسانی و آزادی است. صدای سحر امامی پلی بود میان دل‌های پراکنده و گروه‌های مختلف جامعه که حس تعلق و همدلی را زنده کرد. او نشان داد که در دشوارترین شرایط، مردم با وحدت می‌توانند پایدار بمانند. این اتحاد، بنیاد همکاری‌های جمعی و‌امید به آینده بهتر است. ماحصل آن، انسجام اجتماعی را رقم زد.

انسجام اجتماعی؛ ستون مقاومت ملی در برابر تهدیدها

انسجام اجتماعی نیرویی قدرتمند و زیربنایی است که اعضای یک جامعه را به هم پیوند می‌دهد و تضمین‌کننده ثبات، امنیت و پیشرفت جمعی است. وقتی افراد احساس کنند که به صورت برابر دیده شده و حقوق آن‌ها محترم شمرده می‌شود، زمینه‌ی همکاری و همبستگی فراهم می‌شود و در برابر بحران‌ها مقاومت جامعه قوی‌تر می‌شود. انسجام اجتماعی اجازه نمی‌دهد شکاف‌ها و اختلافات جامعه را تکه‌تکه کند و به ایستادن یک‌پارچه مردم در برابر سختی‌ها می‌انجامد. در موقعیت‌هایی مانند حمله به صدا و سیما، همین انسجام است که امکان همبستگی ملی و پایداری جمعی را فراهم می‌آورد.

قهرمانان گمنام؛ پازل نادیده‌گرفته‌شده اتحاد مردمی

اما مقاومت تنها محدود به یک نفر نیست؛ قهرمانان زیادی در سایه‌ها و گمنامی جانشان را فدا کردند و صدایشان باید شنیده شود. برای حفظ این همبستگی، نیاز است صدای همه‌ی قهرمانان، چه شناخته شده‌اند و چه گمنام، شنیده شود و عدالت در تجلیل از آنها رعایت گردد، چرا که هر کدام بخش مهمی از پازل قدرت و اتحاد اجتماعی هستند.

تمرکز بیش از حد بر یک نفر ممکن است احساس تبعیض و نادیده گرفته شدن دیگرانی را که در صف اول مقاومت بوده‌اند و به شهدای معمولی، ایجاد کند. به همین دلیل باید یاد شهدای ناشناس و فعالان بی‌سر و صدا را گرامی بداریم؛ کسانی که شاید نامشان کمتر شنیده شده اما نقششان در حفظ این سرمایه اجتماعی حیاتی است.

خطر بزرگنمایی افراطی و تجلیل‌های غیرواقعی

متأسفانه در برخی موارد، تجلیل‌ها به گو‌‌های انجام شده که می‌تواند ارزش واقعی این حرکت مقاومت را کمرنگ کند. نمونه بارز آن، اهدای نشان «دان یک» تکواندو به سحر امامی بود که نه تنها با معیار‌های تخصصی آن رشته همخوانی نداشت؛ بلکه از سوی جامعه ورزشی و مردم جامعه نیز مورد انتقاد واقع شد.

این نوع تجلیل‌های غیرواقعی ممکن است باعث تضعیف اعتبار قهرمانان حقیقی شده و عدالت اجتماعی را زیر سؤال ببرد. به همین دلیل برای حفظ اصالت این حرکت‌ها و احترام به همه قهرمانان باید از بزرگنمایی‌های افراطی پرهیز کرد. تجلیل واقعی باید منصفانه، متوازن و عاری از هیجانات غیرواقعی باشد تا حس همدلی و سرمایه اجتماعی حفظ شود و نماد مقاومت الگویی محترم و پایدار باقی بماند.

حفظ اصالت مقاومت با عدالت و احترام به همه قهرمانان

در پایان باید بگوییم که سرمایه اجتماعی، روح زنده و پیوندی است که میان دل‌های مردم جاری است و تنها با عدالت، احترام و صداقت حفظ می‌شود. حرکت سحر امامی نمونه‌ای از زبان رسانه‌ها در حفاظت و ارتقای این سرمایه ارزشمند بود. حفظ تمامی سرمایه‌های جنگ اخیر، مسئولیتی همگانی است که تنها با نگاه منصفانه و تجلیل از همه قهرمانان — چه آن‌هایی که در مرکز توجه هستند و چه کسانی که در سایه‌ها فعالیت می‌کنند— امکان‌پذیر است و جامع‌های متحد، مقاوم و‌امیدوار می‌سازد.

زهرا ملکوتی‌پور