از بیماری زگیل تناسلی چه می‌دانید؟

زگیل‌های تناسلی توده‌های کوچک و نرمی هستند که در نواحی مختلف دستگاه تناسلی زنان از جمله دهانه رحم، مقعد، واژن و اطراف آن‌ها رشد می‌کنند.

ویروس hpv چیست؟

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) گروه بزرگی از ویروس‌ها را شامل می‌شود که در برخی موارد باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شود. این ویروس به راحتی از طریق تماس مستقیم با غشای مخاطی یا پوست فرد آلوده به‌خصوص در طول رابطه جنسی منتقل می‌شود.

علائم زگیل تناسلی در زنان

زگیل تناسلی معمولاً علائمی ندارد و به همین دلیل بسیاری از زنان ممکن است متوجه ابتلا به آن نشوند. با این وجود، علائم آن در صورت بروز شامل موارد زیر است:

زگیل‌های کوچک و گوشتی که در نواحی تناسلی مانند واژن، دهانه رحم، اطراف مقعد یا کشاله ران ظاهر می‌شوند.

۱ـ زگیل‌ها ممکن است به صورت توده‌های برآمده با سطح نامنظم یا صاف باشند.

۲ـ اگر زگیل‌ها آسیب ببینند یا تحریک شوند، در ناحیه تناسلی خارش یا درد ایجاد می‌شود.

۳ـ افزایش خونریزی یا ترشح از واژن، به‌خصوص پس از رابطه جنسی .

۴ـ درد در طول رابطه جنسی به دلیل وجود زگیل‌ها.

زگیل تناسلی منتقل می‌شود؟

ویروس HPV به راحتی از طریق تماس مستقیم پوست با پوست منتقل می‌شود، به‌خصوص در طول رابطه جنسی مقعدی، واژنی یا دهانی. حتی اگر فرد مبتلا هیچ علائمی نداشته باشد، ممکن است ویروس را به دیگری انتقال دهد. در برخی موارد، انتقال HPV از مادر به کودک در هنگام تولد نیز امکان‌پذیر است.

آیا زگیل تناسلی خطرناک است؟

در بیشتر موارد، زگیل‌های تناسلی خطرناک نیستند و خود به خود بهبود پیدا می‌کنند. با این وجود، برخی از انواع HPV ممکن است منجر به سرطان‌های تناسلی شوند. انواع پرخطر HPV (به‌خصوص انواع ۱۶ و ۱۸) می‌توانند تغییرات سلولی در دهانه رحم به وجود آورند که اگر درمان نشوند، می‌توانند به سرطان دهانه رحم تبدیل شوند.

تشخیص زگیل تناسلی در زنان

معاینه فیزیکی: پزشک با معاینه ناحیه تناسلی و مشاهده زگیل‌ها می‌تواند این بیماری را تشخیص دهد.

آزمایش پاپ اسمیر: این آزمایش برای بررسی سلول‌های غیرطبیعی دهانه رحم انجام می‌شود و می‌تواند در تشخیص انواع پرخطر HPV موثر باشد.

آزمایش HPV: در این آزمایش، DNA ویروس HPV مورد بررسی قرار می‌گیرد تا مشخص شود که آیا انواع پرخطر این ویروس وجود دارند یا خیر.

درمان زگیل تناسلی

درمان زگیل تناسلی بسته به موقعیت و شدت آن‌ها تفاوت دارد. موارد زیر برخی از درمان‌های رایج را شامل می‌شود:

درمان‌های موضعی: برخی داروهای موضعی از جمله ایموکیمود یا تری کلرواستیک اسید و پودوفیلین می‌توانند برای از بین بردن یا کاهش زگیل‌های تناسلی مورد استفاده قرار گیرند.

درمان‌های فیزیکی: در برخی موارد، پزشک ممکن است از روش‌هایی مثل انجماد (فریز کردن)، لیزر درمانی یا الکتروکوتر و جراحی برای از بین بردن زگیل‌ها استفاده کند.

واکسن HPV: واکسن‌های HPV می‌توانند از ابتلا به برخی از انواع پرخطر HPV که باعث ابتلا به سرطان دهانه رحم می‌شوند، جلوگیری کنند. این واکسن‌ها به‌خصوص برای جوانان و نوجوانان پیش از ازدواج و شروع رابطه جنسی توصیه می‌شود.

در کنار درمان‌های فیزیکی و موضعی، برخی از درمان‌های حمایتی نیز می‌توانند به فرد بیمار کمک کنند:

مراقبت از ناحیه آسیب‌دیده: افراد مبتلا به زگیل تناسلی باید از تحریک نواحی آسیب‌دیده جلوگیری کنند. عدم استفاده از محصولات معطر یا شیمیایی و استفاده از محصولات بهداشتی ملایم می‌تواند موثر واقع شود.

پرهیز از رابطه جنسی: تا زمان درمان کامل، باید از رابطه جنسی اجتناب شود تا از انتقال ویروس به شریک جنسی جلوگیری شود.

پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی

واکسیناسیون HPV: استفاده از واکسن HPV یکی از بهترین روش‌های پیشگیری محسوب می‌شود. این واکسن از برخی انواع ویروس‌هایی که ممکن است باعث ابتلا به زگیل تناسلی یا سرطان شوند، جلوگیری می‌کند.

استفاده از کاندوم: استفاده از کاندوم هنگام رابطه جنسی می‌تواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد.

پرهیز از روابط جنسی با فرد آلوده: داشتن روابط جنسی با یک فرد که ممکن است HPV را داشته باشد، خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش می‌دهد.

آزمایش‌های پیگیری

برای اطمینان از درمان مؤثر و پیگیری وضعیت فرد، پزشک ممکن است آزمایش‌های پیگیری مانند آزمایش HPV یا پاپ اسمیر (Pap smear) را انجام دهد تا از عدم وجود تغییرات سلولی غیرطبیعی در دهانه رحم اطمینان حاصل کند.

زگیل‌های تناسلی ممکن است دوباره پس از درمان ظاهر شوند، به این دلیل که ویروس HPV در بدن باقی می‌ماند. به همین دلیل پیگیری درمان اهمیت زیادی دارد.

درمان زگیل‌ها در برخی موارد به مدت زمان طولانی نیاز دارد و در مواردی زگیل‌ها می‌توانند حتی بعد از درمان‌های مختلف دوباره ایجاد شوند.

عوامل تشدیدکننده زگیل تناسلی

بیماری زگیل تناسلی در زنان به وسیله ویروس پاپیلومای انسانی hpv)) ایجاد می‌شود و عوامل مختلفی می‌تواند این بیماری را تشدید کند. برخی از این عوامل به صورت مستقیم بر روی رشد و گسترش زگیل‌های تناسلی تاثیرگذار هستند، درحالی‌که برخی دیگر ممکن است خطر انتقال ویروس به دیگران را افزایش دهند.

سیستم ایمنی ضعیف:

ضعف در سیستم ایمنی بدن ممکن است باعث تشدید زگیل‌های تناسلی و حتی بازگشت آن‌ها پس از درمان شود. افرادی که دچار بیماری‌هایی مانند HIV/AIDS هستند یا داروهایی مصرف می‌کنند که سیستم ایمنی را تضعیف می‌کنند، ممکن است بیشتر در معرض گسترش زگیل‌های تناسلی قرار گیرند.

بارداری:

در دوران بارداری، افزایش حجم خون در نواحی تناسلی و تغییرات هورمونی می‌تواند باعث رشد سریع‌تر زگیل‌های تناسلی شود. این تغییرات ممکن است به‌طور موقت زگیل‌ها را افزایش دهند، هرچند بعد از زایمان این زگیل‌ها کوچک‌تر می‌شوند.

رابطه جنسی بدون محافظت:

داشتن روابط جنسی بدون استفاده از روش‌های پیشگیری، خطر ابتلا به ویروس HPV را افزایش می‌دهد. همچنین اگر یکی از شریک‌های جنسی آلوده باشد، بیشتر ممکن است که ویروس به شریک دیگر منتقل شود.

داشتن چندین شریک جنسی:

افرادی که با چند شریک جنسی در ارتباط هستند، بیشتر در معرض ابتلا به HPV و زگیل‌های تناسلی قرار دارند.

عدم درمان یا درمان ناکافی:

در صورتی که زگیل‌های تناسلی درمان نشوند یا درمان به درستی انجام نشود، زگیل‌ها می‌توانند گسترش پیدا کنند و حتی ممکن است منجر به ایجاد زگیل‌های بیشتر در نواحی مختلف شوند. همچنین، برخی از درمان‌ها ممکن است عوارضی داشته باشند که باعث تشدید علائم شوند.

رکنا