ارکان پیشرفت کشور، مبتنی بر محوریت خانواده

گفتمان خانواده‌محوری به این معناست که تمامی ارکان پیشرفت باید بر اساس ارتقای خانواده استوار شود. خانواده‌ی اسلامی باید نه تنها به شکل نمادین یک زن، یک مرد و دو فرزند، بلکه به فراگیری امت اسلامی که همسایه و هم‌سفره و همکار را نیز دربرمی‌گیرد، تشکیل شود.

هنگامی که از پدیده‌ای به نام خانواده صحبت می‌شود، همواره با جمله‌ای کلیشه‌ای آغاز می‌گردد که «خانواده مقدس است». اما این تقدس از کجا نشئت می‌گیرد و چگونه در جامعه تسری می‌یابد، موضوعی است که کمتر به آن پرداخته شده است. به نظر می‌رسد این تقدس ناشی از اهمیت و اثربخشی خانواده در آینده‌ی هر جامعه و میزان توجه سیاست‌گذاران به آن به عنوان مبدأ و مأخذ در چرخه‌ی پیشرفت است.

لزوم تبدیل سیاست‌ها به عمل

در بررسی سیاست‌های ابلاغی رهبر انقلاب، به یک شاکله‌ی ثابت می‌رسیم و آن تلاش برای ایجاد «خانواده‌ی مولد» است. خانواده‌ی مولد به معنای خانواده‌ای است که تولید عاطفه، اخلاق، اقتصاد و جمعیت را در بر می‌گیرد. اما تاکنون سهم طراحی‌ها و نقشه‌های راه در تحقق این خط‌مشی‌ها بسیار کم‌رنگ بوده است و ما به اتخاذ برنامه‌هایی سطحی و شعاری بسنده کرده‌ایم.

تناقض اهداف ترویجی و قربانی شدن خانواده

از سویی دیگر، اعوجاج اهداف آموزشی با اهداف اقتصادی و فرهنگی، خانواده را سرگردان کرده و از اولویت خارج می‌کند. به همین دلیل، نقش‌های خانوادگی در پرتو مدارک تحصیلی و مقام‌های اجتماعی کمرنگ می‌شود و ازدواج به امری دست‌چندمی تبدیل می‌گردد. مسئولیت‌پذیری والدین به نهادهای دولتی واگذار می‌شود و در این وانفسا، خانواده آسیب‌پذیر می‌شود.

لزوم تسری نگاهی جامع به خانواده

گفتمان خانواده‌محوری باید به نظام ساختاری تبدیل شود. افراط‌ها و تفریط‌های حوزه‌ی قانونی و عرفی همواره فضیلت خانواده را دستخوش آسیب کرده و باید به این تضاد توجه شود. جامعیت سیاست‌های خانواده از نگاه مقام معظم رهبری نشئت می‌گیرد و باید در تمامی دستگاه‌ها حفظ شود. گفتمان خانواده باید در رأس همه‌ی اهداف قرار گیرد و انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، دو مثال واقعی از غلبه‌ی خانواده‌محوری بر نظام‌های کاپیتالیستی و لیبرالیستی هستند.

پایگاه خبری پیام خانواده