احساس مردان پس از خیانت

این سوال نه فقط برای افرادی که به صورت مستقیم درگیر چنین شرایطی هستند اهمیت دارد، بلکه برای درک عمیق‌تر سلامت روانی جامعه و پویایی روابط انسانی نیز حیاتی محسوب می‌شود. بررسی این موضوع از زوایای مختلف جامعه‌شناسی، تجربیات فردی و روانشناسی می‌تواند به درک کامل این موضوع کمک کند.

احساس مردان پس از خیانت

بسیاری از مردان بعد از انجام خیانت در روابط خود، حس عذاب وجدان و گناه را تجربه می‌کنند. این احساسات می‌تواند به شکل‌های مختلفی جلوه کند، هم به صورت کلامی و هم از طریق رفتارهای غیرکلامی. با این وجود، شدت این احساسات در افراد مختلف بسیار متفاوت است و به عوامل بسیاری مانند ویژگی‌های شخصیتی، شرایط خاص رابطه و مبانی اخلاقی فرد بستگی دارد. بعضی از مردان ممکن است بعد از خیانت، دچار پشیمانی عمیقی شوند، درحالی‌که برخی دیگر ممکن است احساس گناهی گذرا را تجربه کنند یا حتی به توجیه کارهای خود روی آورند.

نشانه‌های احساس گناه و عذاب وجدان می‌تواند شامل اضطراب مزمن، سطوح بالای استرس و مشکل در خواب باشد، به‌خصوص زمانی که فرد از افشا شدن خیانت خود یا از دست دادن رابطه‌اش ترس دارد. برخی از مردان برای کاهش این احساسات ناخوشایند، تلاش می‌کنند اشتباهات خود را جبران کنند، به‌عنوان مثال به شریک زندگی‌شان ابراز محبت و توجه بیش از حد نشان می‌دهند. با این وجود، باید توجه داشت که این نوع رفتارها ممکن است به خاطر پشیمانی واقعی نباشد، بلکه تنها تلاشی برای تسکین احساس گناه شخصی بدون همدلی عمیق با طرف مقابل باشد. بنابراین، تشخیص انگیزه واقعی پشت این رفتارها بسیار مهم است.

علاوه بر احساس گناه، خیانت می‌تواند باعث افزایش استرس و اضطراب در مردان شود. این حالات روانی ممکن است به صورت بی‌خوابی، تغییرات محسوس در الگوهای رفتاری روزمره و بی‌قراری بروز پیدا کند. همچنین، ترس از دست دادن شریک زندگی یک احساس قوی است که می‌تواند منجر به ایجاد حس پشیمانی در فرد خیانتکار شود. در واقع، ترس از تبعات منفی خیانت، مثل پایان یافتن رابطه، می‌تواند یک انگیزه قدرتمند برای پشیمانی باشد، حتی اگر احساسات درونی فرد نسبت به عمل خیانت با پشیمانی کامل همراه نباشد.

کاهش عزت نفس و احساس شرم نیز از دیگر تبعات روانشناختی خیانت برای مردان است. خیانت ممکن است باعث شود که مرد نسبت به خود و توانایی‌هایش تردید کند و عزت نفس خود را از دست بدهد. همچنین، احساس شرم ناشی از زیر پا گذاشتن ارزش‌ها و تعهدات خانوادگی می‌تواند یک احساس عمیق و درونی باشد. احساس نقض اصول اخلاقی و کاهش اعتماد به نفس می‌تواند جنبه قدرتمندی از پشیمانی برای برخی مردان باشد و باعث ندامت کامل و تمایل به جبران شود. در مقابل، همه مردان بعد از خیانت احساس پشیمانی نمی‌کنند. بعضی از آن‌ها ممکن است احساس غرور کنند، خیانت را حق خود بدانند و از آسیب زدن به دیگران خوشحال شوند. مردان با ویژگی‌های خودشیفتگی ممکن است بعد از خیانت هیچ احساس ندامتی نداشته باشند، به این دلیل که همدلی با دیگران برای آن‌ها اولویت ندارد و اعتقاد دارند که باید خواسته‌های خود را دنبال کنند. همچنین، برخی از افراد خیانت‌کار ممکن است رفتار خود را به گونه‌ای توجیه کنند که کمتر احساس گناه کنند یا اصلاً احساس گناه نکنند. عدم وجود ندامت در بعضی مردان نشان‌دهنده نقش مهم ارزش‌های اخلاقی، مسائل روانشناختی زمینه‌ای و ویژگی‌های شخصیتی در شکل‌دهی واکنش‌های عاطفی به خیانت است.

چگونه می‌توان پشیمانی واقعی را تشخیص داد؟

فردی که واقعا از اشتباه خود پشیمان شده است، معمولاً به خیانت خود اعتراف کرده و به صورت جدی عذرخواهی می‌کند. او قول می‌دهد که دیگر هرگز آن کار را تکرار نخواهد کرد و مسئولیت کامل اعمال خود را بر عهده می‌گیرد و به صراحت اعتراف می‌کند که مرتکب اشتباه بزرگی شده است. یک عذرخواهی صادقانه شامل پذیرفتن مسئولیت خود بدون هیچ گونه بهانه‌تراشی یا مقصر دانستن طرف مقابل است. تمرکز فرد پشیمان بر آسیبی است که به خانواده زده و تمایل واقعی به جبران آن دارد.

یکی دیگر از نشانه‌های پشیمانی واقعی، قطع کامل رابطه با فرد سوم و تلاش برای ایجاد صداقت در رابطه است. فرد پشیمان بدون تردید، هر نوع رابطه با شخصی که با او خیانت کرده است را قطع می‌کند. او از شرایطی که ممکن است با آن فرد مواجه شود فاصله می‌گیرد و حتی ممکن است اقداماتی مثل تغییر سیم کارت تلفن همراه یا محل کار خود را انجام دهد و همه حساب‌های کاربری مجازی که آن فرد به آن‌ها دسترسی داشته را حذف کند. همچنین، او تلاش می‌کند درباره تعاملات و روابط خود صداقت بیشتری داشته باشد و ممکن است بخواهد درباره جزئیات کارهای خود صحبت کند.

تغییر در رفتار و تلاش برای جلب محبت و اعتماد همسر نیز از نشانه‌های پشیمانی واقعی است. فرد پشیمان تلاش می‌کند با توجه به نیازهای همسر، گذراندن زمان با کیفیت بیشتر با او و ابراز محبت بیشتر اعتماد از دست رفته را دوباره جبران کند. رفتارهای او ممکن است یادآور دوران شروع رابطه باشد. او به تعهد خود برای تغییر پایبند می‌ماند و هر کاری که برای اصلاح رابطه لازم باشد را انجام می‌دهد.

تمایل به دریافت مشاوره و طی کردن مراحل درمان نیز نشانه‌ای از پشیمانی واقعی است. فرد پشیمان با اشتیاق، هر اقدامی که به ترمیم رابطه کمک کند را انجام می‌دهد و برای حضور در جلسات مشاوره زوج درمانی آمادگی نشان می‌دهد. تمایل به جستجوی کمک حرفه‌ای، مانند مشاوره زوجین، نشان‌دهنده تلاش برای آشتی و تعهد جدی به درک مشکلات است.

تأثیر نوع خیانت بر احساس پشیمانی

مطالعات نشان می‌دهد که نوع خیانت ممکن است بر احساس گناه اولیه تأثیرگذار باشد؛ به طوری که زنان پس از خیانت عاطفی بیشتر احساس گناه می‌کنند، درحالی‌که مردان ممکن است تنها بعد از خیانت جنسی دچار عذاب وجدان شوند. با این وجود، پشیمانی بعد از خیانت عاطفی اهمیت زیادی دارد، چراکه نشان‌دهنده درک فرد از اهمیت روابط و ارزش‌های اخلاقی است. به نظر می‌رسد که واکنش‌های عاطفی اولیه به انواع مختلف خیانت ممکن است متفاوت باشد، اما پشیمانی واقعی برای اصلاح رابطه، صرف نظر از نوع خیانت بسیار مهم است.

اطلاعات مستقیمی درباره اینکه آیا طول مدت خیانت بر احساس ندامت مردان تأثیر دارد، در منابع موجود مشاهده نشده است. با این وجود، این احتمال مطرح است که یک رابطه طولانی‌مدت خارج از ازدواج، که ممکن است نشان‌دهنده سرمایه‌گذاری عاطفی عمیق‌تری باشد، نسبت به یک رابطه کوتاه‌مدت و تکانشی، باعث پشیمانی کمتری در زمان کشف آن شود. این یک برداشت منطقی است، اما برای تأیید آن به پژوهش‌های بیشتری نیاز داریم.

انگیزه‌های پنهان خیانت، مثل نیازهای برآورده نشده، تلاش برای پر کردن یک خلاء درونی یا فرار از مشکلات موجود در رابطه، احتمالاً بر عمق و میزان پشیمانی تأثیرگذار است. به‌عنوان مثال، فردی که به دلیل نارضایتی عمیق از ازدواج خود به همسرش خیانت می‌کند، ممکن است در ابتدا احساس گناه کمتری در مقایسه با فردی داشته باشد که از روی هوس یا به طور تکانشی عمل کرده است. در نتیجه، دلایل زمینه‌ای خیانت نقش مهمی در شکل‌گیری احساس پشیمانی بعد از آن دارد.

آیا آشتی ممکن است؟

تلاش فرد برای تغییر، پشیمانی صادقانه و بهبود رفتارها می‌تواند زمینه را برای اصلاح رابطه فراهم کند. پشیمانی مهم‌ترین گام در فرآیند ترمیم رابطه بعد از خیانت محسوب می‌شود. پشیمانی واقعی عنصری اساسی برای آشتی است، چراکه نشان‌دهنده تمایل فرد خیانتکار به پذیرفتن آسیبی است که وارد کرده و تعهد او به مرحله سخت بازسازی اعتماد می‌باشد.

فرآیند ترمیم رابطه بعد از خیانت چندین مرحله است و به تعهد از سوی هر دو طرف نیاز دارد. این فرآیند شامل به اشتراک گذاشتن احساسات و برقراری ارتباط صادقانه و بیان نگرانی‌ها و نیازهای مختلف درباره رابطه است. همچنین، یادگیری روش‌های بهتر برای بیان نیازها و احساسات، احترام به نظرات طرف مقابل و گوش دادن فعال از اهمیت بالایی برخوردار است. تمرکز بر ایجاد اعتماد مجدد و تقویت روابط بلندمدت از طریق کنترل و اصلاح رفتار، انجام تعهدات و ایجاد تجربیات مثبت نیز ضروری است. در بسیاری از موارد، مراجعه به مشاوره خانواده می‌تواند به حل و مدیریت مشکلات و افزایش همدلی در رابطه کمک کند.

پایگاه خبری نگاه ایرانیان نیوز