ابو مهدی بانوی عراقی را «طوعه زمان» صدا می‌کرد

وقتی صحبت از بانوان تاثیرگذار قیام کربلا می‌شود رسیدن به جایگاه آن‌ها در زندگی برایمان آرزوی غیر ممکنی به نظر می‌رسد، با این وجود این آرزو هر چقدر هم دور و دراز باشد غیر ممکن نیست، گواهش هم عالیه صالح، بانوی عراقی است.

در مسلک داعش همین که کسی به یک فراری غذا و آب بدهد یا به او کمک کند، کافی است تا او و تمام خانواده‌اش را از بین ببرند حالا چه برسد به اینکه کسی فراریان را در خانه‌اش پناه دهد. کسی مثل عالیه صالح، زنی از اهالی عراق که در دوران حکومت داعش در خانه‌اش را به روی چند اسیر فراری باز کرد و طوعه زمانه‌اش شد!

طوعه، تنها کسی بود که به مسلم در کوفه پناه داد. وقتی مردان مسلم را بی‌پناه و تنها رها کردند، طوعه بود که با رفتار بزرگوارانه خود یک تنه جور اهالی کوفه را کشید تا مسلم را در امان نگه دارد. بانوی تاثیرگذار عاشورایی که شجاعت مثال زدنی‌اش بخشی از حماسه کربلا است و الگوی بسیاری از زنان مسلمان مثل «ام قصی»!

آرزوهایی که برای زنان دور و دراز نیست

وقتی صحبت از بانوان تاثیرگذار قیام کربلا می‌شود رسیدن به جایگاه آن‌ها در زندگی برایمان آرزوی غیر ممکنی به نظر می‌رسد، با این وجود این آرزو هر چقدر هم دور و دراز باشد غیر ممکن نیست، گواهش هم عالیه صالح، بانوی عراقی است. «عالیه خلف صالح» با کنیه ام قصی، بانویی سنی مذهب و از اهالی شهر علم در تکریت عراق  است که در یک دوراهی دشوار مثل بانوان عاشورایی عمل کرد و ثابت کرد هرجا که کربلا باشد می‌شود مانند زنان اسوه تاریخ عمل کرد.

داعش در همان بدو ورودش به منطقه عالیه صالح را داغدار کرد وپسر، همسر و برادرزاده‌اش را سر برید. با اینکه یک شبه غم سنگینی بر سینه عالیه صالح نشست و از داغ این مصیبت به صورت موقت حافظه‌اش را از دست‌ داد، با این حال این مصیبت هرگز باعث نشد ترس از داعش در دلش ریشه کند. او هم مثل همه مادران عراقی ترس این را داشت که داعش نیمه شب به خانه‌اش حمله کند و به خاطر کاری که انجام داده است فرزندان دیگرش را هم سر به نیست کند، با این حال وقتی پای دفاع از مظلوم بود این دلهره‌ها برای او کم رنگ و بی اهمیت می‌شد. شاید این همان اتفاقی است که عالیه خلف را از زنان دیگر شهر متمایز کرده است و به طوعه نزدیک!

وقتی عالیه به طوعه اقتدا کرد

۱۲ ژوئن ۲۰۱۴ که نیروهای داعش پس از سقوط تکریت و موصل در پایگاه هوایی اسپایکر دست به کشتار دسته جمعی زدند و صدها دانشجوی مظلوم را که اغلب آن‌ها شیعه و بدون سلاح بودند شهادت رسیدند.

بسیاری از آن‌ها به بیابان های تکریت منتقل شدند و با دست های بسته در چاله های از پیش آماده شده گلوله باران شدند. بعضی از آن‌ها هم زنده زنده دفن شدند، با این وجود بعضی از سربازان عراقی توانستند از آن کشتار جان سالم به در ببرند و فرار کنند.

وقتی یکی از دانشجویان فراری که اتفاقا دوست خالد پسر ام‌قصی بود با او تماس گرفت و گفت در بیابان‌ها آواره شدند و نیروهای داعش در کنین آن‌ها هستند و در جستجوی سرپناه اند، عالیه صالح فورا دختر و پسرش را به دنبال دانشجویان فرستاد. می‌دانست اگر داعش و نیروهایش که هر ورود و خروجی را زیر نظر داشتند و تمام عابران را زیر نظر می‌گرفتند، متوجه می‌شدند که او چه اقدامی انجام داده است سر از تنش جدا می‌کردند.

اما عالیه صالح مانند طوعه رفتار کرد. گره دلش را محکم کرد به روزهایی که ابن زیاد اعلام کرده بود هرکس به مسلم پناه دهد در امان نیست و هر کس او را تحویل دهد جایزه‌ می‌گیرد. به نیمه شبی که سفیر امام حسین علیه‌السلام در کوفه بی پناه مانده بود و به دیوار خانه طوعه تکیه داده بود. او هم می‌خواست مثل طوعه رسم مهمان‌نوازی را به جا بیاورد و جرعه آبی خنک و گوارا به دست‌ مهمان بدهد.

۵۸ دانشجویی که به کمک عالیه صالح از دست داعش فرار کردند

اقتدا به طوعه رمز پیروزی عالیه صالح بود او و خانواده‌اش همه آن ۵۸ دانشجوی آواره را نجات دادند. در خانه‌اش به آن‌ها پناه داد و برایشان همانطور بود که برای پسرش خالد بود. حتی خودش آستین بالا زد و برایشان کارت شناسایی جعل کرد تا کسی به حضور آن‌ها شک نکند. وقتی از او می‌پرسند که با همه خطراتی که در انتظارش بود چرا دست به این کار زده است، می‌گوید:

«من یک مادر عزادار بودم و آن جوانان، فرزندان این کشور. نمی‌خواستم مادر دیگری چنین مصیبتی را تحمل کند و خانواده‌های بیشتری از بین بروند. خون فرزندان من از بقیه رنگین‌تر نبود. با اینکه فشار زیادی را تحمل کردم با این وجود در تمام مدتی که خالد و دخترم با قایق به نجات آن جوانان رفته بودند ذکر می‌گفتم و از خدا می‌خواستم از فرزندان بی‌گناه ما محافظت کند.

شکر خدا، آنها به سلامت برگشتند و ما چندین گروه دیگر از جوانان را هم نجات دادیم. برخی از آنها کرد بودند، برخی ترکمان، بعضی از بغداد و بعضی از شیعیان جنوب اما جوانان شریفی بودند و هنوز هم به دیدار من می‌آیند.»

«طوعه زمان»؛ لقبی که ابومهدی به این بانوی عراقی داد

در جریان نجات این جوانان، داعش متوجه فعالیت‌های عالیه صالح و خانواده‌اش شد و آنها به مرگی وحشتناک تهدید کرد. آنها از منطقه خارج شدند و پس از اینکه نیروهای حشد الشعبی توانستند کنترل امنیت را در منطقه برقرار کنند به شهر خود برگشتند.

پس از نجات آن جوانان مردم عالیه صالح را مادر عراق نامیدند و در سال ۲۰۱۵ هم از طرف دولت عراق مدال افتخاری به او داده شد. او به عضویت حشدالشعبی هم درآمد و چندباری با سرداران شهید ابومهدی المهندس و سردار قاسم سلیمانی دیدار کرد و ابومهدی او را طوعه زمان نامید. اما از همه این‌ها لذت‌بخش تر جان‌های عزیزی است که نجات داده است و در یکی از بزنگاه‌های حساس زندگی‌اش مانند بانوی بزرگواری مثل طوعه عمل کرده است.

فارس