«زنان جبهه جنوبی» روایتی از معنای واقعی سرباز گمنام بودن

صحنه‌های تأثیرگذار انقلاب اسلامی همواره شاهد حضور دختران روح‌الله در خط مقدم میدان بوده است. از تظاهرات علیه رژیم پهلوی تا عرصه‌های علمی پس از انقلاب و قله این حضور پرشکوه را می‌توان در عرصه دفاع مقدس دید. جایی که زنان پشتوانه مستحکم مردان دلیر برای دفاع از مرزهای انقلاب اسلامی بودند. جایی که زنان پشت جبهه‌های دفاع به ترمیم زخم‌های جنگ می‌پرداختند و از مردان ایران پشتیبانی می‌کردند. زنانی که معنای واقعی سرباز گمنام بودند. بدون پلاک، بدون لباس رزم و بدون تقدیر و تشکر. زنانی که پشت جبهه‌ها به درجه جانبازی رسیدند. تعداد زیادی از آنها حتی سال‌ها درد شیمیایی شدن را به جان خریدند تا نگذارند پشت رزمنده‌ها خالی شود و همچنان با درد و رنج توأمان ایستادند تا جبهه‌ها از مادری و خواهری خالی نشود. لباس رزمنده‌ها تأمین شود. آب و غذای خوب به آن‌ها برسد و جراحت جوانان رشید و دلاور ایران بدون مرهم نماند.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «رزمندگان پنجه به پنجه دشمن که می‌گذاشتند، خروار‌خروار لباس‌های زخم‌خورده روی دستان کشور باقی می‌ماند. نمی‌شد که همه آن‌ها را دور ریخت. همان دست‌هایی که با قدرت به لباس‌ها مشت می‌زدند، حالا باید با ظرافت، نخ و سوزن به دست می‌گرفتند. لباس‌ها به‌دست مادران دوباره زنده می‌شدند و به‌همراه خود، مهر مادری را برای رزمندگان هدیه می‌بردند. این غیور زنان تاریخ، از چای‌خانه تا زینبیه و حتی از خانه‌های خود، خیاط‌خانه‌هایی ساختند و در سرمای جنگ، بر تن رزمندگان، پزشکان، بیماران و گاهی هم شهدا لباس نو پوشانند.»

کتاب «زنان جبهه جنوبی» که تحقیق آن برعهده مریم مرادی کوه‌آباد بوده و تدوین آن توسط نرگس اسکندری صورت گرفته است، در ۲۱۶صفحه، شمارگان ۱۰۰۰نسخه و با قیمت ۷۰ هزار تومان از سوی انتشارات «راه یار» عرضه شده است.