جهان‌بانو در تحلیل خبر بررسی کرد؛

کاروانسرا

کنسرت پرستو احمدی همزمان با اجرای لایحه عفاف و حجاب رخ داد و این همزمانی می‌تواند نشان‌دهنده نوعی دهن‌کجی به قانونی باشد که برای عفاف و حجاب کشور تصویب شده است.

خبر اصلی:

«به گزارش خبرگزاری سیاست روز، ماجرای انتشار ویدئوی اجرای پرستو احمدی در یک کاروانسرای تاریخی، موجی از تحلیل‌ها، واکنش‌ها و بازتاب‌های رسانه‌ای را به همراه داشت. همزمانی این ماجرا با اجرای لایحه عفاف و حجاب و شوآف تراشیدن موی آناهیتا همتی، موضوع را از یک رخداد ساده به پروژه‌ای هدفمند برای تضعیف نظام فرهنگی کشور تبدیل کرد. اما آیا خوانندگی زنان در ایران موضوع تازه‌ای است؟ آیا کنسرت‌های زنان در ایران ممنوع بوده‌اند؟»

تحلیل خبر:

در یک اتفاقی، کنسرتی در دل یکی از مکان‌های تاریخی برگزار شد که بدون مجوز و رعایت موازین قانونی انجام گرفت و به‌صورت زنده از یوتیوب پخش شد. پس از پخش آن، این کنسرت به موضوعی داغ در فضای مجازی تبدیل گردید. پرستو احمدی، همان دختری که در اغتشاشات سال ۱۴۰۱ در پیج اینستاگرام خود شروع به خواندن ترانه کرد، اقدام به برگزاری این کنسرت کرده است.

اما نکته مهم این کنسرت این است که خوانندگی یک زن نیست! زنان در ایران می‌توانند مجوز کنسرت دریافت کنند و برگزاری کنسرت‌هایی ویژه بانوان در سالن‌های بزرگی مانند تالار وحدت تهران امکان‌پذیر است و شامل انواع سبک‌های موسیقی از جمله سنتی، محلی و پاپ می‌باشد. اینکه این کنسرت‌ها شناخته شده نیستند، جای بحث دارد، اما ممنوعیتی وجود ندارد که بتواند بهانه‌ای برای فعالیت غیرقانونی باشد.

انتشار ویدئوی این کنسرت در شبکه‌های اجتماعی با استقبال گسترده‌ای روبرو شد. گویی قانون‌شکنی کردن افراد مجازی را به هیجان آورده است. اما بهتر است به ابعاد دیگر این کنسرت پرداخته شود. انتشار سریع این کنسرت در رسانه‌هایی مانند بی‌بی‌سی فارسی و اینترنشنال، بخشی از یک عملیات رسانه‌ای هدفمند برای تحریک افکار عمومی داخلی است. این رسانه‌ها با استفاده از تصاویر و روایت‌هایی که زنان را به‌عنوان قربانیان نظام معرفی می‌کنند، سعی دارند تا تنش‌های اجتماعی را افزایش دهند. این نوع پوشش رسانه‌ای ممکن است بر روی جوانان تأثیر بگذارد و احساس ناامیدی نسبت به تغییرات واقعی را تقویت کند.

نکته قابل توجه دیگر این است که کنسرت پرستو احمدی همزمان با اجرای لایحه عفاف و حجاب رخ داد. این همزمانی می‌تواند نشان‌دهنده نوعی دهن‌کجی به قانونی باشد که برای عفاف و حجاب کشور تصویب شده است و نشان‌دهنده یک پروژه هدفمند برای تضعیف نظام فرهنگی کشور است.

برخی تحلیلگران بر این باورند که این نوع فعالیت‌ها می‌تواند به تضعیف هنجارهای اجتماعی منجر شود.  این کنسرت را اگر در کنار سایر رفتارهای نابهنجار در سطح جامعه مانند تراشیدن موی آناهیتا همتی قرار دهیم، حکایت از یک سلسله رفتارهایی دارد که تلاش دارند تا تصویری قربانی‌محور از زنان در برابر جمهوری اسلامی ارائه دهند و بگویند که زنان در ایران مورد ظلم واقع شده‌اند.

زهرا ملکوتی پور