پایتخت مطابق واقعیت‌های زنانه بود

محمود گبرلو، منتقد سینما و تلویزیون، در ارزیابی خود از فصل هفتم سریال «پایتخت» اظهار می‌کند که این فصل در قالب کمدی ظاهر می‌شود، اما در عمق خود به تربیت و اصلاح رفتارهای اجتماعی و خانوادگی جامعه امروز ایران می‌پردازد.

 به گفته وی، این سریال نه تنها سرگرم‌کننده و خنده‌دار است، بلکه تأثیرات عمیقی بر ذهن مخاطب دارد. گبرلو به تلاش سازندگان اشاره می‌کند که با زبانی غیرمستقیم و دقیق، نشان می‌دهند که خانواده ایرانی به‌تدریج متوجه ورود رفتارها و الگوهای مدرن به محیط خانوادگی خود شده است.

پس از چهار سال انتظار، فصل جدید «پایتخت ۷» با استقبال بی‌نظیری به تلویزیون بازگشت و نشان داد که تلویزیون هنوز هم می‌تواند مخاطب جذب کند. گبرلو به راز موفقیت این سریال اشاره کرده و اظهار داشت: موفقیت «پایتخت» به تولید محتوای جذاب و متناسب با سلیقه مردم برمی‌گردد. این سریال با روایت‌های ساده از زندگی روزمره و پیام‌های اخلاقی، توانسته است دل مخاطبان را به دست آورد.

فصل هفتم «پایتخت» با حواشی و جنجال‌های اقتصادی نیز همراه بود؛ از دستمزدهای میلیاردی گرفته تا حذف شخصیت‌های محبوب و حضور یک خرس واقعی در صحنه‌ای پرتنش. این حواشی و تبلیغات گسترده، به همراه جذابیت‌های داستانی، پرسش‌هایی را درباره آینده تلویزیون ایران به وجود آورده است.

گبرلو معتقد است که «پایتخت» در عمق خود به مسائل اجتماعی و خانوادگی پرداخته و با زبان طنز، پیام‌های عمیقی را به مخاطب منتقل می‌کند. وی می‌افزاید: این سریال نه تنها سرگرم‌کننده است، بلکه به مسائل واقعی جامعه پرداخته و تلنگرهایی برای بهبود روابط فردی و اجتماعی می‌زند.

بازگشت سریال «پایتخت ۷» به تلویزیون پس از حدود چهار سال وقفه، یکی از اتفاقات مهم سال بود. درحالی‌که برخی معتقد بودند مخاطب از تلویزیون قهر کرده، استقبال از این سریال نشان داد که در صورت ساخت برنامه‌های باکیفیت، مخاطب همچنان با تلویزیون همراه است. گبرلو در این باره بیان کرد: اینکه گفته شود مخاطب با رسانه ملی قهر کرده، حرف درستی نیست. تلویزیون باید برنامه‌هایی تولید کند که رضایت مخاطبان را جلب کند.

این منتقد به این نکته اشاره می‌کند که خانواده‌ها به تلویزیون اعتماد دارند و احساس امنیت می‌کنند که برنامه‌های پخش‌شده از تلویزیون می‌تواند برای همه اعضای خانواده مناسب باشد. با وجود امکان تماشای سریال‌ها از طریق اینترنت و شبکه‌های دیگر، تلویزیون همچنان حس اشتراک تجربه خانوادگی را فراهم می‌کند.

گبرلو در ادامه به دلایل موفقیت سریال «پایتخت» اشاره کرده و گفت: دو عامل اصلی در این موفقیت وجود دارد: خوش‌فکری آقای سیروس مقدم و محسن تنابنده در انتخاب سوژه‌ای که زندگی مردم عادی را با زبانی ساده بیان می‌کند و توانایی آن‌ها در ایجاد فضاهای کمدی و سرگرم‌کننده. وی تأکید می‌کند که ساختار سریال منسجم و حرفه‌ای بوده و موقعیت‌های کمدی به‌درستی طراحی شده‌اند.

این منتقد سینما و تلویزیون همچنین به ضعف‌های ساختاری تلویزیون اشاره کرده و می‌گوید: تلویزیون در ساختار و نحوه ارائه برنامه‌ها ضعف‌های جدی دارد. اما سریالی مثل «پایتخت» که از نظر کارگردانی حرفه‌ای عمل کرده، توانسته موفق باشد.

گبرلو به پیام همدلی و خانواده‌محور بودن در سریال اشاره کرده و اظهار کرد: اعضای خانواده در این سریال با هم اختلاف دارند، اما وقتی پای موقعیت‌های حساس به میان می‌آید، کنار هم می‌ایستند و متحد می‌شوند. این پیام، یکی از نقاط قوت سریال است که مردم با آن ارتباط برقرار می‌کنند.

وی همچنین به انتقادات نسبت به محتوای فصل هفتم و پایان‌بندی سریال اشاره کرده و بیان کرد: نقد همیشه وجود دارد و باید هم باشد. اما «پایتخت» همیشه با گذشته خودش سنجیده شده، نه با آثار دیگر.

گبرلو در مورد نقاط قوت فصل هفتم گفت: این فصل از نظر ریتم، مضمون و فیلمنامه منسجم‌تر و پخته‌تر از برخی فصل‌های گذشته بود. وی به دیالوگ‌های پینگ‌پنگی بین شخصیت‌ها اشاره کرده و می‌افزاید: تماشاگر هم می‌خندد و هم درگیر اندیشه و پیام‌های زیرمتنی می‌شود.

به گفته وی، این سریال با زبان طنز، فضای امن و صادقانه‌ای را ایجاد کرده که مردم در آن احساس آشنایی می‌کنند. گبرلو تأکید می‌کند که «پایتخت» در قالب طنز، یک اثر کاملاً اجتماعی و تربیتی است که به مسئولان، والدین و نسل جوان پیام می‌دهد که مراقب هویت، آرامش و انسجام خانوادگی‌شان باشند.

گبرلو به سکانس پایانی سریال اشاره کرده و افزود: این سکانس به‌خوبی نشان می‌دهد که خانواده نقی معمولی به حرم امام رضا (ع) می‌رود تا در آن فضا به آرامش برسند. وی این پایان را کاملاً منطقی و نمادین دانسته و تأکید کرد: سریال هشدار می‌دهد که نباید درگیر فضای کاذب کسب مال از راه‌های نادرست شد.

ایلنا