هنر وسیله ای می شود برای افزایش آگاهی و ایجاد دغدغه پیرامون مسائل زنان 

یک نمایشگاه هنری در آمریکا با محوریت مسئله ی خشونت علیه زنان بومی، برگزار شد

در سال ۲۰۱۶، یک مرکز ملی اطلاعات در آمریکا، نزدیک به ۶۰۰۰ مورد مفقود شدن زنان و دختران سرخپوست و بومی آلاسکا را گزارش کرد. محققان می گویند که احتمال دارد این ارقام بیشتر هم باشد. برای همین در مجموعه ی هنری «واکرز پوینت» یک نمایشگاهی برپا شد تا این مسئله را در معرض دید افراد بیشتری قرار دهد. اسم این نمایشگاه : «دیگر خواهران ما را ندزدید». والاریا تاترا هنرمند اصلی این نمایشگاه گفت که: «همچین رویداد هایی، توجه عوام را به این مسئله و بحران زنان و دختران قربانی جلب می کند».

تاترا در مصاحبه ای بیان کرد: «هدف این است که آگاهی را نسبت به این بحران افزایش دهیم و فضایی را برای مطالبه – گری قربانیان این جنایت ها و خانواده‌هایشان فراهم کنیم. من فکر می‌کنم ضروری است که درک کنیم که کالا‌سازی و بهره‌برداری از سرزمین‌های بومی منجر به کالا‌سازی و سوء استفاده از مردم، به ویژه زنان و دختران این کشور ها می‌شود.»

در این نمایشگاه، هنرمندان بومی از سراسر آمریکای شمالی و دیگر ایالات متحده حضور داشته و آثاری ساخته شده از فلز، خاک رس، و مواد ترکیبی و غیره هم وجود داشت. در ابتدای سالن، آثاری در امتداد دیوارها دیده شد که در واقع چندین تابلوی اکریلیک از زنان بومی بی‌چهره  که لباس‌های شاهانه به تن داشتند، بود . به گفته هنرمند این تابلو ها، هارمونی هیل، او قصد دارد ظرافت، زیبایی و قدرت زنان بومی را فراتر از هویت های فردی و مناطق قبیله ای نشان دهند.

حال در طبقه ی دوم نمایشگاه، یک قطعه برجسته در کنار دیوار  مشاهده شد، که از ۵۰۰ تکه روبان قرمز تشکیل شده و روی هر کدام، عبارت «عدالت» نقش بسته بود. این یکی از کارهای تاترا است. او گفت که هر روبان نماد یکی از قربانیان این حوادث است.

یکی دیگر از آثار تاترا در این جا، یک تابلوی نقاشی به اسم «وقتی او ناپدید می شود» است. در این نقاشی، سه تا دست مشاهده می شود. یکی در حال گرفتن دست دیگری است که به رنگ قرمز است، و ساعت ده را نشان می دهد. یکی دیگر دست روی صورت است. ساعت ۱۱:۳۰ را نشان می دهد. و آخرین دست با انگشتان روی هم، و در حالی که خون از ساعت می چکد، ساعت ۱:۰۰ بامداد را نشان می‌دهد.  تاترا اظهار کرد که می‌خواهد افرادی که از این نمایشگاه بازدید می کنند، بدانند که زنان بومی نامرئی نیستند.