فمیساید یا زن کشی

در بریتانیا و دیگر کشور های اروپایی ، فاجعه ی قتل زنان توسط آنقدر مکررا اتفاق افتاده است که از سال ۲۰۱۳ سازمانی در بریتانیا، مخصوص ثبت و بررسی علل و ریشه های این فجایع غیر انسانی تاسیس شده است. برای این جرم هم اصطلاح خاصی به کار می برند و آنهم ؛ فمیساید (Femicide) – زن کشی است؛ که در ادامه به توضیح آن خواهیم پرداخت.

زن کشی یا فمیساید، به قتل زن یا دختر توسط مرد به دلیل جنسیت او گفته می شود. در حالی که زن ستیزی یک موضوع پذیرفته شده در بحث های عمومی است، اما از نظر رسمی، اثبات وجود و وقوع زن کشی دشوار است. زنانی مانند سارا اورارد به دلیل تسلط مردان بر بدن و زندگی شان، و نیز نوعی تفکر که در جامعه معاصر هم وجود دارد، به قتل می رسند.

تجربه این نوع تروما، که اغلب به عنوان بخشی عادی از زندگی برای زنان نادیده گرفته می‌شود، می‌تواند اثر بیولوژیکی آنقدر عمیقی بر جای بگذارد که یک زن باردار بتواند ساختار مغز جنین داخل رحم خود را تغییر دهد(یعنی تحت فشار عصبی شدید قرار می گیرند که برای بچه دار شدن بدن زن را دچار ضعف یا نقص می کند).

پروفسور رادفورد در مورد این موضوع گفت که این یافته ها بر بازی همیشگی «سرزنش»  که پس از کشته شدن زنان توسط مردان انجام می شود، تاکید دارد. او گفت: «این امر تداوم افسانه‌های سرزنش‌کننده زنان را برجسته می‌کند؛ مثلا، خانه بهشتی امن برای زنان است. پدر بر کودک ولایت دارد؛ پورنوگرافی بی ضرر است و …..، همه ی اینها باعث می شود مردان همچنان زندگی زنان و کودکان را به خطر بیاندازند.»

داده ها می‌گوید: «کاهش در رفاه، پناه‌گاه‌های زنان و خدمات حمایتی نیروی پلیس و نهاد عدالت کیفری و دیگر سازمان‌های کلیدی دولتی – بدون شک زمینه چالش‌برانگیزی برای پیشگیری از زنان‌کشی ایجاد کرده است.»

بر اساس این تجزیه و تحلیل، از دست دادن بحران های اقتصادی به طور نامتناسبی بر زنان، به ویژه زنان اقلیت قومی تأثیر گذاشته است – و آنها را از دسترسی به سرپناه، ایمنی و فرار از خشونت محروم کرده است.

در واقع، پروفسور فیلیپ آلستون، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد فقر شدید و معضل های حقوق بشر، بسته ای از کاهش رفاه بریتانیا را به گونه ای توصیف کرد که گویی “گروهی از زن ستیزان در یک اتاق” سیاست های جدیدی را اتخاذ کرده باشند.

یک نظرسنجی به نام YouGov که توسط نهاد ویژه ی زنان در سازمان ملل ـ انگلستان انجام شد، نشان داد که ۹۶٪ از زنان و دختران در مورد توانایی پلیس برای رسیدگی به حوادث آزار جنسی شک دارند. حدود ۴۵ درصد از زنانی که در بریتانیا آزار و اذیت جنسی را گزارش نمی‌کنند، می‌گویند به این دلیل است که هیچ چیز واقعاً تغییر نمی‌کند.

سرشماری زنان یک منبع داده است که اطلاعاتی را در مورد زنان کشته شده در بریتانیا و مردانی که آنها را کشته اند جمع آوری می کند – و آخرین گزارش نشان می دهد که به طور متوسط ​​هر سه روز یک زن توسط یک مرد کشته می شود.

ارقام نشان می دهد که در سال منتهی به مارس ۲۰۲۰، ۲۰۷ زن در بریتانیا کشته شده اند – که به این معنی است که از هر چهار قتل یک زن مربوط به زنان بوده است. این تحقیق همچنین نشان داد که در ۱۰ سال منتهی به ۲۰۱۸، ۱۴۲۵ زن کشته شده اند.

به طور کلی، ۶۲ درصد از زنان کشته شده توسط مردان، توسط شریک فعلی یا سابق به قتل رسیده اند – یعنی ۸۸۸ مورد از ۱۰۴۲ زن کشی بین سال های ۲۰۰۹ تا  است۲۰۱۸٫ و از این تعداد، ۳۷۸ زن یا ۴۳ درصد مشخص شده است که از آنها جدا شده اند یا اقداماتی برای جدایی انجام داده اند. حداقل ۳۴ درصد از زنان (۱۴۲ زن) کشته شده دارای فرزندان زیر ۱۸ سال بودند.

کارن اسمیت، یکی از بنیانگذاران، گفت که یکی از مسائل کلیدی در درک مقیاس و تأثیر زن کشی این است که قتل زنان معمولاً به عنوان “حوادث منزوی، غم انگیز و غیرقابل پیش بینی” گزارش می شود. اما در واقعیت، زنان قبلاً در ۵۹ درصد از ۱۰۴۲ مورد ثبت شده در سرشماری زنان، مورد آزار و اذیت قرار گرفته بودند که در باور زنان و شکل دادن به اقدام زودهنگام مهم است.

به گفته ی اسمیت ؛ سابقه خشونت برای ۴۶ درصد از مجرمان گزارش شده است، که اهمیت “شناسایی مجرمان به عنوان مرتکب جرم به گونه ای که نظارت مؤثرتر بر مردانی که مرتکب خشونت علیه زنان می شوند می تواند خطر را در آینده برای سایر زنان کاهش دهد” برجسته می شود.

در نسبت شگفت‌انگیز بالایی از موارد، ۵۵ درصد قتل را می‌توان با اصطلاح وحشتناک «کشتن بیش از حد» توصیف کرد، که به موجب آن نیرویی که عامل آن به کار می‌رود بسیار بیشتر از حداقل چیزی است که باعث قتل می‌شود. این شامل مواردی است که ممکن است از چندین روش مانند خفه کردن، چاقو زدن، ضرب و شتم و سوزاندن، و یا صدمات مکرر متعدد مانند ضربه زدن یا ضرب و شتم چندین بار استفاده شود. در هشت درصد موارد، زنان توسط پسران خود کشته می شوند و ۱۴ درصد قربانیان را زنان ۶۶ ساله و بالاتر تشکیل می دهند.

خانم اسمیت در گفتگو با Express.co.uk گفت: «تعداد روش‌هایی که زنان توسط مردان مورد هدف قرار می‌گیرند – نشان می‌دهد که چقدر پوچ است که بحث‌های زیادی درباره خشونت علیه زنان بر روی کارهایی که زنان می‌توانند برای حفظ امنیت خود انجام دهند، متمرکز شود. این مربوط به رفتار و انتخاب ما به عنوان زن نیست، بلکه مربوط به رفتار و انتخاب مردانی است که عاملان آن هستند». خانم اسمیت گفت که موضوع رفتار نادرست از سوی مقامات یک موضوع عمیق‌تر است و به تبعیض جنسی سیستماتیک و نهادی و همچنین سوء استفاده آشکار از قدرت اشاره دارد.