فرصت ها و خطرات فضای مجازی برای زنان مسیحیِ مذهبی در آمریکا

برای بسیاری از زنان مسیحی آمریکایی، فضای مجازی بستری را فراهم کرده است که جایگزین تریبونی می‌شود که در برخی از گردهمایی ها برای آنها غیرقابل دسترس است، یعنی فرصت زنان مذهبی برای بحث در مورد مسائل دینی غالبا توسط مردان این حیطه نادیده گرفته یا سرکوب می‌شوند. بنابراین، تصمیم گرفتیم با ۳ زن مذهبی […]

برای بسیاری از زنان مسیحی آمریکایی، فضای مجازی بستری را فراهم کرده است که جایگزین تریبونی می‌شود که در برخی از گردهمایی ها برای آنها غیرقابل دسترس است، یعنی فرصت زنان مذهبی برای بحث در مورد مسائل دینی غالبا توسط مردان این حیطه نادیده گرفته یا سرکوب می‌شوند.

بنابراین، تصمیم گرفتیم با ۳ زن مذهبی در دانشگاه بیلور گفت و گویی داشته باشیم و از آنها بخواهیم تجربیات خود را در استفاده از رسانه های مجازی با ما به اشتراک بگذارند.

بث آلیسون بار

پروفسور بث آلیسون بار، حساب توییتر خود را در سال ۲۰۱۴ راه اندازی کرد و از آن برای برقراری ارتباط با اساتید و دانشجویان دیگر استفاده کرد و اکنون بیش از ۳۱ هزار دنبال کننده در صفحه ی خود دارد.

بث گفت: « فضای مجازی محدودیت ها را حذف کرده‌ است و این فرصتی خوبی را برای زنان، به خصوص افراد رنگین‌پوست است. همچنین ناگفته نماند که نقطه شروعی برای گفتگوهای عمیق‌تر هم می باشد. اما، در چنین فضایی همیشه افرادی هستند که فضا را فاسد می کنند و راهی را که نباید در پیش میگیرد؛ که صادقانه بگویم، من دیگر با این افراد کار ندارم. این چیز جدیدی نیست، زنان همیشه اینگونه مورد حمله قرار گرفته اند.»

لیا بوید

لیا بوید برای هزاران نفر از دنبال کنندگانش در توییتر با نام LeahBSassy@ شناخته می شود. او حساب کاربری خود را در اوایل سال ۲۰۲۰ راه‌اندازی کرد. لیا گفت: «بیانیه‌های کوتاه و توییت‌های مختلف می‌توانند تحریک‌کننده باشند، و بعد می‌بینید که مردم نظر می‌دهند، و این مرا عمیقا به فکر فرو برد.

اما خب نمی شود مطالب مربوط به الهیات، که سخت است را در توییتر خواند. علاوه بر این، مسیحیان مذهبی هم تو انجام کارهای طنز یا انتقادی از خود، زیاد ماهر نیستند. من شخصاً سعی می‌کنم آن را کاملاً کلی نگه دارم و به گونه‌ای انتقاد کنم که کینه توزانه یا بدخواهانه نباشد. برای برخی مطالب من بیش از حد محافظه کارانه است و برخی دیگر من را متمرد از فرمان خدا می دانند». او در ادامه با خنده اظهار کرد: «این حرف کمی مرا عصبی می کند».

آنجلا گورل

آنجلا ویلیامز گورل دنبال کننده های صفحه ی فضای مجازی اش در حد ده ها هزار نفر نیست، اما این عمدی است. او قویاً به رسانه های اجتماعی شبکه های مجازی به عنوان ابزاری برای خدمت اعتقاد دارد، اما به همان اندازه احساس می کند که تعیین مرزها و دستورالعمل ها، به ویژه برای جلوگیری از آسیب رساندن به دیگران، امری ضروری است.

«من پیام های مخالف زیادی دریافت نمی کنم، چون در مورد چیزی که پست می کنم بسیار محتاط هستم. ظرفیت کمی نسبت به افراد بی ادب دارم،با مسدود کردن حساب بعضیها مشکلی ندارم.

 یکی از مهم‌ترین چیزها در مورد فضاهای دیجیتال این است که در آن به راحتی می‌توان انسانیت یکدیگر را به حداقل رساند. یعنی منی که نمی‌توانم واکنش‌های صورت شما (هنگام ارسال پیام) را ببینم؛ اگر شما را به گریه بیاندازم، اشک های  شما را نمی‌بینم، پس ناراحتی شما برای اهمیتی ندارد».