فرزندان طلاق در معرض بیشتر ابتلا به سکته

ارتباط طلاق و خطر سکته

این تحقیق که داده‌های نظرسنجی بیش از ۱۳,۰۰۰ فرد سالمند آمریکایی را مورد بررسی قرار داده است، نشان می‌دهد که از هر ۹ فرد بالای ۶۵ سال که والدینشان طلاق گرفته‌اند، یک نفر به سکته مبتلا شده است. در مقایسه، از هر ۱۵ فردی که والدینشان در دوران کودکی کنار هم مانده بودند، تنها یک نفر این مشکل را گزارش کرده است.

مری کیت شیلک، مدرس بخش روان‌شناسی دانشگاه تیندال و نویسنده اصلی این مطالعه، تصریح کرده است که حتی با درنظرگرفتن عوامل خطر شناخته‌شده سکته، مانند سیگارکشیدن، کم‌تحرکی، درآمد پایین، دیابت و افسردگی، افرادی که والدینشان طلاق گرفته‌اند، ۶۱ درصد بیشتر در معرض خطر سکته قرار دارند. این ارتباط به‌اندازه دو عامل خطر دیگر یعنی دیابت و افسردگی قوی است.

پژوهش‌های بیشتر برای درک علل

اگرچه این مطالعه همبستگی واضحی بین طلاق والدین و سکته نشان می‌دهد، محققان در تلاش‌اند تا علل زیربنایی این ارتباط را کشف کنند. اسم فلر – تامسون، استاد دانشگاه تورنتو و نویسنده ارشد این مطالعه، بیان کرده است که برای درک سازوکارهای این رابطه به تحقیقات بیشتری نیاز است.

تأثیر دیگر سختی‌های کودکی

برای اطمینان از اینکه نتایج تحت‌تأثیر دیگر تجربیات نامطلوب کودکی قرار نگرفته‌اند، محققان شرکت‌کنندگانی را که سابقه سوءاستفاده جسمی یا جنسی داشته‌اند، از مطالعه حذف کردند. حتی پس از این حذف، ارتباط بین طلاق والدین و سکته همچنان قوی بود.

فیلیپ بیدن، استادیار دانشکده کار اجتماعی دانشگاه تگزاس در آرلینگتون، اشاره کرده است که حتی در افرادی که تجربه سوءاستفاده نداشته و حداقل یک بزرگسال حمایتگر در دوران کودکی داشته‌اند، احتمال سکته در افرادی که والدینشان طلاق گرفته‌اند، بیشتر بود.

نقش عوامل زیستی و اجتماعی

محققان بر این باورند که عوامل زیستی و اجتماعی می‌توانند در افزایش خطر سکته در افرادی که در کودکی طلاق والدین را تجربه کرده‌اند، نقش داشته باشند. یکی از توضیحات ممکن به استرس مزمن و اثرات فیزیولوژیکی طولانی‌مدت آن مرتبط است. فلر – تامسون توضیح داد که جدایی والدین در دوران کودکی می‌تواند به قرارگیری مداوم در معرض سطوح بالای هورمون‌های استرس منجر شود.

پیامدهای پیشگیری از سکته

این مطالعه که بر اساس داده‌های نظرسنجی بررسی عوامل خطر رفتاری ۲۰۲۲ انجام شده، می‌تواند به متخصصان پزشکی کمک کند تا برنامه‌های پیشگیری از سکته را به طور هدفمندتری طراحی کنند. شیلک اشاره کرد که اگر تحقیقات آینده ارتباط مشابهی بین طلاق والدین و سکته پیدا کند، این اطلاعات می‌تواند به بهبود استراتژی‌های پیشگیری از سکته کمک کند.

در نهایت، اگرچه این مطالعه نمی‌تواند به طور قطعی اثبات کند که طلاق والدین باعث افزایش خطر سکته می‌شود، اما سؤالات مهمی در مورد تأثیرات تجربیات دوران کودکی بر نتایج سلامتی طولانی‌مدت مطرح می‌کند. با ادامه تحقیقات در این حوزه، درک پیامدهای سلامت بلندمدت استرس‌های دوران کودکی می‌تواند به مداخلات مؤثرتر و سیستم‌های حمایتی برای افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند، منجر شود.

فوت‌وفن