عوامل شکست ازدواج

روانشناس و کارشناس خانواده: از عوامل شکست ازدواج، ترس از تنهایی، ضعیف بودن معیارهای اولیه یا حتی نداشتن معیار است.

به گزارش جهان بانو، در جامعه ما هستند هنوز افرادی که ازدواج را بسته به شانس و اقبال می بینند و اگر ازدواجی موفق شد و به سرانجام رسید، آن را از سر خوش اقبالی و اگر ناموفق بود و به شکست انجامید، آن را به بخت و اقبال بد آن نسبت می دهند؛ در حالی که ازدواج یک امر عقلانی و منطقی است و بخت و شانس در آن دخالتی ندارد. کسی که نواقص درونی و ضعف هایش را می شناسد و برای اصلاح آن ها کمر همت می بندد، به مرور زمان آهسته آهسته آمادگی ازدواج را در خودش احساس می‌کند. تا زمانی که یک فرد به توانایی‌های خودش آگاه نباشد، بهتر است ازدواج نکند تا دچار شکست نشود. شاخص‌هایی برای ازدواج وجود دارند که اساس شخصیت فرد را تشکیل می دهند؛ شاخص هایی مانند تلاش، تعهد و شکل گرفتن هویت. افرادی که این شاخص ها را ندارند و یا دچار ضعف هویتی هستند، بهتر است تا رفع این نواقص ازدواج نکنند.

مژگان نیک نام، روانشناس و کارشناس خانواده به تبییین این موضوع پرداخت و اظهار کرد: ازدواج به وجود آوردن صمیمیت، تعهد و عشق است که آغاز آن، پس از ورود به دوران بزرگسالی است و از مراحل رشد انسان محسوب می‌شود. هر فردی پس از اینکه هویت خود را شناخت، این مرحله از تحول فردی را می‌گذراند.

نیک نام اضافه کرد: فرایند ازدواج، ادامه مسیر زندگی با فردی دیگر است و به آن انتزاج هویت نیز گفته می شود. هویت انسان ها با سلسله ای از رویدادها و اتفاقات تکمیل می‌شود و این تکمیل هویت، شکل گیری پیوند ازدواج میان دو نفر، باروری و فرزندآوری و تلاش برای رشد زندگی را شامل می شود.

این رواشناس خاطرنشان کرد: همواره معیار‌هایی برای ازدواج فرد در نظر گرفته می شود. افراد پس از ورود به جوانی و بزرگسالی مجموعه‌ای از صفات، رفتار و عادات مشخص را دارند و شخصیت آن ها با این خصوصیات ساخته شده است. فردی که از ویژگی‌های شخصیتی درست و کاملی مانند تعهد، مسئولیت پذیری، احساس صمیمیت، شناخت خود و برقراری رابطه عاطفی و صمیمی برخوردار باشد، هنگام ازدواج به دنبال همسری با همین ویژگی‌ها می‌گردد و می‌تواند انتخاب درستی داشته باشد.

وی در ارتباط با اولویت‌های ازدواج گفت: در صورتی که روند ازدواج به طور مناسب طی نشود، فرد نباید ازدواج کند. کسی که هویتش ناقص است، شناخت کافی از خود ندارد، معنای اصلی تعهد و مسئولیت را نمی‌داند و دل بستگی‌های ناایمن دارد، نمی‌تواند یک ازدواج مناسب و موفق داشته باشد. چنین شخصی ممکن است صرفا برای پر کردن خلا‌های درونی و رفع نیاز‌های سطحی ازدواج کرده باشد؛ مانند کسی که از مشکل عاطفی رنج می برد، به دنبال منبع مهرورزی می‌گردد و با فردی رو به رو می شود که دچار وابستگی است. این شخص وابسته، ازدواج را برای او موفقیت آمیز نمی‌کند.

نیک نام با ذکر مثال‌هایی در این خصوص گفت: ترس از تنهایی، ضعیف بودن معیار‌های اولیه یا حتی نداشتن معیار مانند مادی بودن، از دیگر عوامل شکست ازدواج محسوب می‌شوند؛ با وجود این نواقص ازدواج به سرانجام نمی رسد. انسان زمانی به درستی آمادگی ازدواج را در خودش حس می‌کند که نواقص درونی و ضعف هایش را بشناسد و برای اصلاح آن ها تلاش کند.

هر یک از افراد هنگامی که به سنین بزرگسالی می رسند، به تشکیل زندگی مستقل علاقه دارند. هنگامی که فرد بداند برای رشد و شکل گیری زندگی مشترک چه فاکتور‌های مهمی وجود دارد، این خواسته به درستی محقق می‌شود. در غیر این صورت با نبود دلایل درست و منطقی، ازدواج نکردن بهتر از کسب تجربه‌های سخت و تلخ است.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان