نگاه ما به زنان، ایده‌آلیستی است

گلستان جعفریان، نویسنده کتاب‌هایی چون «از چنده‌لا تاجنگ»، «روزهای بی‌آینه» و «پاییز آمد»، درباره دغدغه خود برای نوشتن گفت: بعد از اثر آخرم، یعنی «پاییز آمد» برخی گمان کردند که من دیگر در حوزه ادبیات پایداری ننویسم و به سمت رمان بروم. باید بگویم من خود را متعلق به حوزه هنری و سوره مهر و البته ادبیات پایداری می‌دانم و هنوز دغدغه من این است.

وی ادامه داد: من در کتاب‌های «روزهای بی‌آینه» و «پاییز آمد» این دغدغه را داشتم که نشان دهم نگاه ما به زنان نگاه ایده‌آلیستی است و تلاش کردم من نگاه واقع‌گرایانه‌تری نسبت زنان ارائه دهم. نسبت به چند دهه اخیر امروزه زنان بیشتر میل به گفتن واقعیت‌ها دارند و دوست دارند خوبی‌ها و بدی‌ها را در کنار هم بگویند.

این نویسنده افزود: راویان کتاب‌های من به من اعتماد داشتند که نمی‌خواهم ارزش‌های آنان را زیر سؤال ببرم. تنها خواسته من این است که بدون کلیشه نشان دهم که انتخاب‌هایشان چه عواقبی داشته است. زندگی‌های ارزشی تاوان زیادی دارند و گاهی ممکن است کسانی که این نوع زندگی دارند، در جایی منتقد زندگی خود شوند. مخاطب هم دوست دارند که زندگی آن‌ها را بدون سانسور ببیند.

وی همچنین شخصیت راوی کتاب «پاییز آمد» را با جوانان دهه ۷۰ و ه۸۰ مقایسه و اضافه کرد: هردوی این‌ها سرکشی‌هایی دارند اما تفاوت‌شان در این است که فخرالسادات «پاییز آمد» می‌خواست که به سمت رشد و ارزش برود اما نسل جدید عموماً به دنبال چیزی است که در ظاهر خوشحالش می‌کند. فخرالسادات، راوی کتاب «پاییز آمد» برای چیزی مبارزه کرد که اسمش را بلوغ فکری گذاشته است.

جعفریان در پایان در پاسخ به این سؤال که آیا خواب شخصیت‌های کتاب‌هایش را می‌بیند، گفت: من نگاهم به شخصیت‌های کتاب‌هایم احساسی نیست؛ بنابراین خواب آنها را نمی‌بینم.

تسنیم