زنی که ناصرالدین‌شاه از او می‌ترسید

در دوران ناصرالدین‌ شاه، زنی به نام رقیه در مشهد به رهبری انقلاب علیه قشون دولت پرداخته و به عنوان دهباشی رقیه شناخته می‌شود.

 او با شجاعت و دلیری خود، جوانان و اوباش شهر را تحت تأثیر قرار داده و در نامه‌ای به شاه، والی خراسان از نگرانی خود نسبت به او می‌نویسد که با واکنش تند قائم مقام روبرو می‌شود.

مرحوم قائم مقام، صدراعظم وقت، به والی پاسخ می‌دهد: «ای‌وای! آن زن از دولت هیچ پروا ندارد و جناب‌عالی از او نگران هستید… چه تأسف‌انگیز است برای شهری که شجاعت و دلیری، دل مردان را لبریز کرده و بر درون زنان نیز جاری شده است، در حالی که شما بر آن حکومت می‌کنید. بهتر است که آن زن را به حال خود بگذارید و به سوی پایتخت حرکت کنید؛ زیرا ولایتی که هر روز تحت تهاجم ازبک‌ها و افغان‌هاست، نیاز به دلاوری دارد که در خور آن باشد و بتواند در مقابل نره پلنگان ایستادگی کند و مسیر انگلیس و روس را مسدود نماید.»

والی خراسان در نامه‌ای به ناصرالدین شاه نوشته بود که زنی به نام رقیه در انقلاب مشهد علیه قشون دولت پیشگام شده و او را به عنوان دهباشی رقیه می‌شناسند، و تمام جوانان و اوباش شهر از او پیروی می‌کنند. در یادداشت‌های محرمانه ناصرالدین شاه که به طور مکرر مطالعه می‌کردم، دیدم که در شرایط خاصی می‌نویسد: «والی خراسان اشاره کرده که این زن شب‌ها بی‌پروا در خانه با فرزندانش تنها می‌خوابد و در صورت اجازه، آماده‌سازی وسایل نابودی او به سرعت انجام می‌شود…»

اسرار سقوط احمد شاه، ص ۱۱۹