زنان و خستگی‌هایی که پنهان می‌ماند

به‌تازگی پژوهشی توسط دانشمندان ناسا انجام شده که نشان می‌دهد معمولاً خستگی زنان کمتر از آنچه که واقعاً هست برآورد می‌شود، درحالی‌که خستگی مردان به طور غیرمنصفانه‌ای بیش از حد تخمین زده می‌شود.

محققان این پدیده را به این دلیل می‌دانند که زنان حتی در زمان خستگی نیز تلاش بیشتری برای برقراری ارتباط اجتماعی دارند. در مقابل، مردان در این شرایط بیشتر به نظر خسته می‌رسند؛ زیرا در تعاملات اجتماعی توجه کمتری از خود نشان می‌دهند.

این تفاوت‌ها برای نظارت بر وضعیت فضانوردان در فضا اهمیت زیادی دارد، زیرا بیش از نیمی از حوادث فضایی و هوایی به دلیل خستگی رخ می‌دهد و ارزیابی دقیق آن می‌تواند جان افراد را نجات دهد.

دکتر مورگان استوسیک از مرکز فضایی جانسون ناسا در این زمینه توضیح داده که معمولاً خستگی زنان کمتر از آنچه که خودشان گزارش می‌دهند و خستگی مردان بیشتر از آنچه که خودشان بیان می‌کنند، برآورد می‌شود.

در مأموریت‌های فضایی، فضانوردان روزهای طولانی و پراسترسی را سپری می‌کنند که مدیریت خستگی را به چالشی همیشگی برای سازمان‌هایی مانند ناسا تبدیل می‌کند.

دکتر استوسیک در نظر داشت روشی برای تخمین خستگی بر اساس نشانه‌های غیرکلامی، مانند زبان بدن، توسعه دهد. در این آزمایش، داوطلبان در یک گفتگوی پنج‌دقیقه‌ای شرکت کرده و سپس میزان خستگی خود را از صفر (کاملاً سرحال) تا ۱۰ (بسیار خسته) ارزیابی کردند.

گروهی دیگر ویدئوهای آن‌ها را با صدای قطع‌شده مشاهده کردند و خستگی هر یک از شرکت‌کنندگان را تخمین زدند. در این آزمایش، ارتباطی بین نشانه‌های غیرکلامی و خستگی گزارش‌شده یافت نشد، اما محققان تفاوت‌های قابل‌توجهی بین زنان و مردان مشاهده کردند.

اگرچه زنان خستگی بیشتری را گزارش می‌کردند، اما مشاهده‌گران به طور متوسط خستگی آن‌ها را کمتر برآورد می‌کردند، درحالی‌که خستگی مردان بیشتر از واقعیت تخمین زده می‌شد.

دکتر استوسیک این موضوع را به میزان تلاش زنان و مردان برای اجتماعی بودن در زمان خستگی مرتبط می‌داند.

محققان با تحلیل زبان بدن دریافتند که زنان توجه بیشتری در مکالمات دارند، مانند برقراری تماس چشمی مستقیم، و ممکن است مشاهده‌گران این رفتارها را به‌اشتباه به‌عنوان نشانه‌های هوشیاری تفسیر کرده باشند.

این نتایج با تحقیقات دیگر که نشان می‌دهند به ناراحتی زنان توجه کمتری می‌شود، همخوانی دارد.

در مطالعه‌ای دیگر، میزان درد در زنان کمتر از واقعیت برآورد شد، درحالی‌که میزان درد مردان بیشتر از آنچه که هست تخمین زده می‌شود.

سایر مطالعات نشان داده‌اند که درد زنان اغلب جدی گرفته نمی‌شود، حتی در محیط‌های پزشکی. تحقیقات نشان می‌دهند که انتظارات از زنان برای بیان احساسات باعث می‌شود که علائم آسیب در آن‌ها کمتر جدی گرفته شود.

همچنین، مطالعات نشان داده‌اند که بیماران زن کمتر احتمال دارد که درمان مناسب دریافت کنند، زیرا به‌عنوان «هیستریک و اغراق‌آمیز» شناخته می‌شوند.

تحلیل‌های بیشتر نشان داده‌اند که بیماران زن کمتر احتمال دارد که داروهای ضددرد دریافت کنند و بیشتر احتمال دارد که علائم آن‌ها نادیده گرفته شود، درحالی‌که مردان بیشتر احتمال دارد که داروهای مسکن یا ضدافسردگی دریافت کنند و آزمایش‌های پزشکی برای آن‌ها تجویز شود.

زیرنویس