زنان غزه در جستجوی قطره‌ای آب برای زندگی

زنان و دختران غزه در کوچه‌های ویران شده و صحنه‌ای که به بخشی از زندگی روزمره تبدیل شده است، در حال حرکت هستند و گالن‌های سنگین آب را بر سر یا در چرخ دستی‌های ساده حمل می‌کنند؛ این سفری است طاقت‌فرسا برای یافتن آب که در سایه محاصره، آوارگی و فروپاشی زیرساخت‌ها، به گنجی گمشده تبدیل شده است.

ام محمد، یک آواره از شمال غزه درحالی‌که یک چرخ‌دستی حاوی شش گالن آب را حمل می‌کند، می‌گوید: «هر روز بیش از یک کیلومتر راه می‌رویم تا کمی آب بیاوریم، نه برای نوشیدن، نه برای شستشو و نه حتی برای تمیز‌کردن. من و دخترانم بیشتر وقت خود را صرف تلاش برای تهیه آبی می‌کنیم که بتوانیم با آن زندگی کنیم».

صدها خانواده از عدم دسترسی به آب تمیز در محل‌ اسکان خود، به‌ویژه با توقف دستگاه‌های آب شیرین‌کن، قطع طولانی مدت برق و تخریب شبکه‌های آب در بسیاری از مناطق به دلیل تجاوز اخیر رنج می‌برند.

ام محمد اضافه می‌کند: «آب به دغدغه روزانه من تبدیل شده است. من و دخترم از صبح زود بیرون می‌رویم و گالن‌ها را حمل می‌کنیم، یکی روی سرم و دیگری در دستم، و دختر کوچکم تلاش می‌کند به من کمک کند. آدم احساس می‌کند که گالن از طلا ارزشمندتر است».

با تشدید بحران، زنان نه تنها در تامین آب، بلکه در مواجهه با خطرات روزمره مرتبط با تردد در مکان‌های آوارگی که فاقد حریم خصوصی و سرویس‌های بهداشتی سالم هستند، بار مضاعفی را تحمل می‌کنند که تهدیدی برای کرامت و سلامت جسمی و روانی آنها محسوب می‌شود.

در غزه، آب دیگر تنها یک نیاز اساسی نیست، بلکه به یک نبرد روزانه برای بقا تبدیل شده است که زنان با اصرار و صبر آن را رهبری می‌کنند.

ترجمه اختصاصی جهان‌بانو از پایگاه خبری رادیو نساء‌ اف‌ام