حمله به کرامت و حقوق زنان فلسطینی

به گزارش جهان بانو به نقل از الجزیرة، مراکز آوارگی معمولا مدارس و موسسات آژانس بین المللی امداد و کار سازمان ملل برای آورگان فلسطینی(UNRWA) هستند که به دلیل مهاجرت ساکنان شمالی به جنوب با ازدحام و سکونت بیشتر از ظرفیت آن، بسیار شلوغ است این امر باعث می‌شود زنان نتوانند از حمام استفاده کنند و یا در اتاق های خصوصی بخوابند.

با بسته شدن مداوم گذرگاه کرم ابوسالم، امکان واردات لوازم بهداشتی بانوان وجود ندارد که زنان فلسطین این امر را که همزمان با کمبود آب کافی برای نظافت و استحمام و حتی برای نوشیدن است، فاجعه بار می‌دانند.

در سایه این جنگ، زنان کارهایی انجام می‌دهند که با طبیعت جسمی سازگار نیست، مثل شکستن هیزم برای آشپزی و نشستن طولانی مدت در بیرون، مقابل آتشی که با سوختن برگ ها و چوب ها دود زیادی تولید می‌کند.

فشارهای روانی؛ شرایط غیر قابل تحمل برای زنان در غزه

همه ی این مسائل در کنار  فشارهای روحی و روانی بدلیل تاثیرات فاجعه بار این جنگ، مثل ترک خانه، از دست خانواده و فرزندان و مایحتاج زندگی خود اتفاق افتاده است.

به گفته دفتر رسانه های دولتی در غزه، ۱٫۸میلیون آواره فلسطینی اکنون در صدها مرکز آوارگان و پناهگاه زندگی بسیار دشواری را سپری می کنند.

این دفتر در بیانیه‌ای که شنبه گذشته منتشر شد، گفت: این تعداد زیاد آواره، به راه‌حلی ریشه‌ای برای پایان دادن به رنج‌های مستمر خود نیاز دارند و همگی به کمک‌های فوری و تدارکاتی نیاز دارند که نهادهای بین‌المللی باید فوراً ارائه کنند.

ریم سالم ، گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه خشونت علیه زنان و دختران در ۲۰ نوامبر گذشته(۲۹آبان) در بیانیه ای گفت: زنان فلسطینی ده ها سال است که در معرض یک حمله چند لایه تبعیض و خشونت هولناک و سیستماتیک به دلیل اشغالگری اسرائیل و محرومیت از حق تعیین سرنوشت بوده اند.

وی افزود: حمله به کرامت و حقوق زنان فلسطینی، از ۷ اکتبر گذشته (۱۵مهر)، تاریخ آغاز جنگ ویرانگر اسرائیل در نوار غزه، ابعاد تازه و وحشتناکی به خود گرفته به‌طوریکه هزاران نفر از زنان و دختران قربانی و شهید شدند. جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و نسل کشی در حال آشکار شدن است.

ریم سالم به شرایط دشوار پیش روی زنان باردار غزه، با احتمال زایمان بدون بی‌حسی، جراحی و اقدامات احتیاطی بهداشتی نیز اشاره کرد.

بر اساس گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل متحد علاوه بر این برآوردها ، بیش از ۶۹۰ هزار زن و دختر در دوران قاعدگی، دسترسی محدودی به محصولات بهداشت قاعدگی دارند.

حریم خصوصی از دست رفته زنان

در یکی از مراکز آوارگان در شهر رفح، زنان برای استفاده از حمام و سرویس بهداشتی، باید در صف های طولانی منتظر بمانند تا نوبت شان برسد.

سعاد مقبل (۴۳ ساله) که از شمال غرب شهر غزه آواره شده بود، با عصبانیت فریاد زد: حتی استفاده از سرویس بهداشتی، هم اکنون نیاز به یک صف دارد! آیا آنچه در غزه برای ما اتفاق افتاد کافی نیست؟ آیا باید همچنان در اینجا توهین به حیثیت خود را تحمل کنیم! ما به عنوان زنان دیگر هیچ گونه حریم خصوصی نداریم. ما اکنون در خیابان ها و در معرض دید همه هستیم.

مقبل توضیح داد که رنج آنها با توجه به ازدحام شدید در مراکز سرپناه، کمبود شدید آب و کمبود لوازم بهداشت شخصی، هر روز بدتر و شدیدتر می شود.

او خجالت زده گفت: در ابتدای ورودمان به اینجا نمی‌تواستم این وضعیت را بپذیرم وآنقدر خجالت کشیدم که تا دو روز به سرویس بهداشتی نرفتم تاجایی که به درد شکم و کلیه هایم منجر شد.

مشخص است که او با تمام سختی های موجود سعی دارد خود را با شرایط وفق دهد و می‌گوید: در بدترین حالت انتظار نداشتم همه چیز به این نقطه برسد؛ زندگی در پناهگاه، استفاده از سرویس بهداشتی عمومی و خیلی چیزهای دیگر.

بحران نظافت؛ شیوع بیماری های زنانه

نسرین مسود آواره ۳۵ ساله می‌گوید زنان آواره با بحران های متعددی روبرو هستند: ما به دلیل نبود وسایل بهداشتی و مخصوصا برای زنان با بحران واقعی بهداشتی در داخل مراکز پناهندگی مواجه هستیم.

به گفته او کمبود آب باعث بحران های بهداشتی و نظافت میشود، که علاوه بر شیوع بیماری های مسری، منجر به بیماری های زنانه می‌شود.

بر اساس بیانیه مرکز رسانه های دولتی غزه، ۳۵۵ مورد بیماری های عفونی، بین ۱٫۸میلیون آواره در مراکز پناهندگی ثبت شده است.

نسرین خاطرنشان کرد که فقدان حریم خصوصی برای زنان در مراکز سرپناه باعث ایجاد احساس ترس و ناتوانی در عمل آزادانه در آنها می شود.

• زایمان روزانه ۱۸۰ زن بدون تجهیزات در غزه

• اسارت بیش از ۱۴۰ مادر و کودک اهل غزه در زندان های اسرائیل

وی می‌گوید زنان آواره بسیار خجالت می‌کشند و در مکان های عمومی محدودیت دارند، در حالی که شرایط سخت معیشتی – با توجه به کمبود منابع درآمدی و تمام شدن کالاها در بازار – آنها را مجبور به صرفه جویی در استفاده از هر گونه مواد یا لوازم بخاطر ترس از دست دادن آنها در صورت طولانی شدن جنگ کرده است.

با شروع جنگ در ۸ اکتبر مقامات اسرائیل، بسته شدن گذرگاه های منتهی به غزه را اعلام کردند اما بعد از فشارهای بین المللی و سازمان ملل، اجازه ورود بعضی از کالاها بصورت محدود از گذرگاه رفح مصر که عمدتا برای مسافران در نظر گرفته شده است را داد.

از زمان آغاز این جنگ ویرانگر، اسرائیل آب، برق و سوخت را برای ساکنان غزه قطع کرده است. بر اساس برخی از داده ها حدود ۲٫۳ میلیون فلسطینی از این محاصره ای که به مدت ۱۷ سال ادامه دارد، در حال حاضر از وضعیت وخیم بسیار رنج می‌برند.

انجام کارهای مشقت بار زنان فلسطینی و غزه برای زنده ماندن

در زمین های کشاورزی در شهر دیر البلح، وسط نوار غزه، سواد ابوحصیره، آواره ۴۳ ساله، در مقابل تنور برای ۳۵ نفر از بستگان خود که به دلیل حملات خشونت آمیز و حمله زمینی اسرائیل از غزه آواره شده اند، نان درست می‌کند.

سواد با کمک تعدادی از دخترها و زنان فلسطینی که خسته به نظر می‌رسند، تلاش زیادی می‌کند تا آتش را با هیزم روشن کند؛ اگر چه این کار برای مردان عادی نیز دشوار است.

این کار نیازمند نیرویی برای برش هیزم ها و گذاشتن آن در تنور است تا آتش خاموش نشود که با همه این سختی ها مشکل دیگر این است دود حاصل از آن باعث بیماری هایی در دستگاه تنفسی می‌شود.

این زن آواره روزانه حدود ۱۰۰ قرص نان می‌پزد تا تعداد زیادی از آوارگان را سیر نگه دارد. او می‌گوید: زندگی در اینجا بسیار سخت و شرایط غیرقابل تحمل است، اما مجبوریم آن را تحمل کنیم و درد و تلخی را ببلعیم تا به خانه های خود بازگردیم.

سواد که در دستانش آثار سوختگی و زخم دیده می‌شود، گفت: من قبل از آوارگی در خانه‌ام در تهیه هر غذایی که می‌خواستم تصمیم‌ گیرنده بودم، اما امروز نیستم، بلکه آنچه را که می‌خواهم انجام دهم را صاحبان زمینی که ما در حال حاضر در آن ساکن هستیم تصمیم می‌گیرند. این جنگ کی تمام می‌شود و ما دوباره به خانه‌هایمان برمی‌گردیم؟ ذلت و ذلت بس است به خدا ما خسته شدیم.

بر اساس گفته سازمان ملل، طبق آخرین آمار منتشر شده در روز یکشنبه، ۸۰ روز بعد از شروع جنگ ویرانگر اسرائیل در نوار غزه، ۲۰هزار و ۴۲۴شهید و ۵۴هزار و ۳۶ نفر مجروح شدند که بیشتر آنها زن و کودک هستند و علاوه بر آن تخریب های گسترده ای بر زیر ساخت ها به وجود آمده که یک فاجعه انسانی بی سابقه است.