تاثیر تاخیر زوجین جوان در اقدام به فرزند آوری و بروز ناباروری

به گزارش مهر، یک پژوهشگر حوزه جمعیت گفت: تاخیر در اقدام به فرزند آوری میان زوجین جوان، مهم ترین عامل ایجاد ناباروری ثانویه است و زوجین باید بدانند که فرزند آوری فرصتی همیشگی نیست.
صالح قاسمی پژوهشگر و کارشناس حوزه جمعیت در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره بر موضوع ناباروری ثانویه و تأثیر آن در کاهش نرخ باروری کشور اظهار داشت: ناباروری به معنای از دست دادن قدرت باروری زوجین است و در صورتی که یک زوج بیش از یک سال برای فرزندآوری اقدام کنند اما موفق نشوند، نابارور خوانده می‌شوند.
وی با بیان اینکه افراد نابارور به دو دسته تقسیم می‌شوند، گفت: دسته اول زوجینی هستند که از ابتدا نابارور بوده و می‌دانستند یکی از طرفین قدرت باروری ندارد و این زوجین ۴۰ درصد آمار کلی ناباروران کشور را تشکیل می‌دهند.
قاسمی تصریح کرد: دسته دوم کسانی هستند که قبلاً قدرت باروری داشته‌اند و حتی دارای فرزندانی هستند اما پس از چندین سال و به دلایل متعدد تبدیل به زوج نابارور شده‌اند.
وی با اشاره به این دلایل، گفت: از جمله مهمترین دلایل شروع ناباروری ثانویه، تغییر سبک زندگی و الگوی رفتاری زوجین است و این به معنای تأخیر در فاصله میان ازدواج و زمان تولد اولین فرزند است.
این کارشناس جمعیت بیان کرد: متأسفانه در حال حاضر بسیاری از زوجین با فاصله طولانی از زمان ازدواج اقدام به فرزندآوری می‌کنند و در این مدت از روش‌های پیشگیرانه که اغلب همراه با داروهای شیمیایی است، استفاده می‌کنند که این داروها و روش‌ها بر قدرت باروری به ویژه قدرت باروری مادران تأثیر منفی دارد.
قاسمی ادامه داد: موضوع بسیار اثرگذار بعدی، نوع تغذیه است که استفاده از فست فودها و مواد غذایی تراریخته بسیار بر کاهش قدرت باروری زوجین اثر مستقیم دارد.
وی بیان کرد: عوامل دیگری همچون پوشش‌های نامتعارف برای مردان نیز می‌تواند در کاهش قدرت باروری اثرگذار باشد. کارشناسان پزشکی معتقدند استفاده از لباس‌های تنگ برای مردان در کاهش قدرت باروری اثرگذار است.
این کارشناس جمعیت تصریح کرد: آلودگی هوا و سرب موجود در هوای کلان شهرها در کاهش قدرت باروری مؤثر است.
قاسمی تأکید کرد: در حال حاضر ۶۰ درصد ناباروری‌ها در دسته ناباروری ثانویه قرار می‌گیرد و زوجین تصور می‌کنند که فرزندآوری فرصتی دائمی است و این تصوری غلط است و احتمال تبدیل زوجین بارور به نابارور بر اثر تأخیر در اقدام به فرزندآوری وجود دارد.
این کارشناس جمعیت با اشاره به زمان مناسب برای اقدام به فرزندآوری گفت: در حال حاضر میانگین فاصله ازدواج تا تولد اولین فرزند زوجین جوان ۳.۷ سال است. براساس فرهنگ‌ها و سنین تحقق ازدواج نمی‌توان یک نسخه ثابت برای زمان فرزندآوری ارائه داد اما به طور کلی پیشنهاد می‌شود میان زمان ازدواج و فرزندآوری بیش از دو سال فاصله نباشد تا از وقوع ناباروری ثانویه جلوگیری شود.
وی افزود: در حال حاضر حدود ۲۱ درصد از زوجین در سنین باروری، نابارور هستند که این رقم شامل ۳.۵ میلیون نفر است. درمان این افراد نیز به دو روش دارویی و درمان‌های تخصصی و پیشرفته انجام می‌شود که حدود ۴۵ الی ۵۰ درصد ناباروران با درمان دارویی موفق به فرزندآوری شده و حدود ۵۰ درصد نیز نیاز به درمان‌های تخصصی و پرهزینه دارند.
قاسمی در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به وضعیت جمعیتی کشور نیاز است که همچون به راه افتادن جنبش مدرسه سازی، خیرین و نهادهای مردمی به جنبشی برای کمک به درمان زوجین نابارور ورود کنند.