بهشت زنان جهنم شد

روی کاغذ، ایسلند باید بهشتی برای زنان باشد. این کشور با درآمد بالا، برای ۱۵ سال پی در پی در صدر رتبه‌بندی جهانی برابری جنسیتی مجمع جهانی اقتصاد قرار گرفته و در ۵۰ سال اخیر، زنان و مردان به میزان مساوی احتمال رهبری این کشور را داشته‌اند.

با این حال، شهرت جهانی این کشور جزیره‌ای بهشت با یک نکته قابل توجه همراه است؛ یک تحلیل جدید نشان می‌دهد که حدود ۴۰ درصد از زنان ایسلندی مورد تعرض جسمی یا جنسی قرار گرفته‌اند و بسیاری از آنها با اختلال استرس پس از حادثه مواجه هستند.

رانوِیگ سیگورویندسدوتیر، دانشیار روانشناسی در دانشگاه ریکیاویک که در این پژوهش حضور داشته می‌گوید: «آنچه انتظار می‌رود این است که در کشوری با برابری جنسیتی بالا، نرخ قربانی شدن باید کمتر باشد. اما هرگز شاهد چنین اتفاقی نیستیم.»

این پژوهش که در مجله JAMA Network Open منتشر شده است، حدود ۲۸ هزار و ۲۰۰ زن ۱۸ تا ۶۹ ساله در ایسلند بهشت را مورد بررسی قرار داده و از آن‌ها پرسیده است که آیا انواع ۲۳ «استرس‌زای زندگی» که مواردی مانند تبعیض و تحقیر، طلاق، گرفتن فرزند از آنها و مرگ جنین را تجربه کرده‌اند یا خیر.

دو نفر از هر سه زن اظهار کرده‌اند که یا شاهد یا قربانی مستقیم تجربه‌های جنسی ناخواسته بوده‌اند که این اتفاق رایج‌ترین استرس‌زای زندگی آنها بوده است و پس از آن، بیماری‌ها یا جراحات تهدیدکننده زندگی (۵۸.۱ درصد) و آتش‌سوزی‌ها، انفجارها یا حوادث (۵۱.۱ درصد) قرار داشته است.

محققان این پژوهش در دانشگاه ایسلند بهشت همچنین علائم PTSD پاسخ‌دهندگان را مورد ارزیابی قرار دادند و دریافتند که به طور کلی، ۱۵.۹ درصد از زنان احتمالاً به استرس‌ مبتلا هستند.

ارتباط بین تروما، سلامت و خشونت جنسی

طبق این پژوهش زنانی که مورد تعرض جنسی قرار گرفته‌اند، بیشتر از زنانی که هر نوع استرس‌زای زندگی دیگری را تجربه کرده‌اند (از جمله مرگ ناگهانی عزیزان، بلایای طبیعی یا گرفتن فرزند از آن‌ها) به PTSD دچار شده‌اند.

با این وجود، سیگورویندسدوتیر هشدار داد که داده‌های مربوط به این مطالعه ممکن است کمی اغراق‌آمیز باشد، چراکه افرادی که سابقه خشونت جنسی دارند ممکن است بیشتر نسبت به افرادی که چنین حوادث سختی را تجربه نکرده‌اند، تمایل به تکمیل این نظرسنجی داشته باشند. اما او گفت که این پژوهش ایسلند بهشت بر این نکته تأکید می‌کند که خشونت جنسی ظاهراً یکی از عوامل مهم مؤثر بر PTSD است.

وی گفت: «این موضوع بارها و بارها در سراسر کشورهای غربی تکرار شده است. دو گروه اصلی که طبق مطالعات بیشترین رنج را از PTSD می‌برند، زنانی هستند که قربانی خشونت جنسی شده‌اند و نیز کهنه‌سربازان.»

همچنین این پژوهش نشان داد که خشونت جنسی برای زنانی که اولین بار قبل از ۱۲ سالگی مورد حمله قرار گرفته‌اند و برای افرادی که توسط شریک زندگی یا یکی از بستگان مانند والدین، مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند، آسیب‌زاتر بوده است.

نویسندگان این پژوهش در بخشی از این مطالعه نوشته‌اند: «ما درصد قابل‌توجهی از زنانی را یافتیم که دهه‌ها پس از آخرین آزار جنسی، همچنان به PTSD مبتلا بودند که نشان می‌دهد چنین اختلال‌هایی چطور می‌تواند سال‌ها به‌عنوان یک تروما باقی بماند.»

این پژوهش در ادامه یک مطالعه کوچک‌تر منتشر شده در سال گذشته انجام شد که روندهای مشابهی را شناسایی کرده بود، اما هر دو جنس زن و مرد را مورد مطالعه قرار داده بود.

 

مطالعه نشان داد که احتمال قربانی شدن زنان در خشونت جنسی تقریباً چهار برابر بیشتر از مردان است و زنان همچنین بیشتر احتمال دارد تجربه‌های جنسی ناخواسته دیگری را نیز تجربه کنند.

یک تحلیل دیگر در ایسلند نشان داد زنانی که خشونت جنسی در محیط کار را تجربه کرده‌اند، بیشتر در معرض نوشیدن مفرط الکل، مشکلات خواب، اضطراب، اقدام به خودکشی و افسردگی قرار دارند.

تناقض جنسیتی در منطقه نوردیک

به طور کلی، این نتایج شهرت ایسلند در زمینه برابری جنسیتی را زیر سؤال می‌برد، اما ایسلند تنها کشور نوردیک با چنین مشکلی نیست. این پژوهش اشاره می‌کند که دانمارک، سوئد و فنلاند نیز آمار بالاتری از تعرض جنسی یا جسمی در طول عمر را در مقایسه با دیگر کشورهای اروپایی دارند.

با این وجود، تناقض نوردیک دارای پیچیدگی‌هایی است. سیگورویندسدوتیر توضیح می‌دهد که مردم در این کشورها ممکن است تمایل بیشتری به افشای تعرضات خود داشته باشند که تا حدی آمارهای بالاتر را توجیه می‌کند.

علاوه بر این، زمانی که محققان اسپانیایی نرخ‌های فعلی خشونت شریک زندگی را در کشورهای اروپایی مورد بررسی قرار دادند، تفاوت بین کشورهای نوردیک و دیگر کشورها به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرد.

سیگورویندسدوتیر در این رابطه می‌گوید: «این موضوع ممکن است به این دلیل باشد که افراد در کشورهای نوردیک تمایل دارند در طول زندگی خود شرکای بیشتری داشته باشند، که در نتیجه فرصت‌های بیشتری برای روابط آزاردهنده ایجاد می‌کند، نه اینکه مردان در این کشورها ذاتاً خشونت بیشتری دارند. این نتیجه‌گیری توسط محققان مرکز مطالعات جمعیت‌شناسی و دانشگاه پومپئو فابرا بارسلونا ارائه شده است.»

وی افزود: «این ممکن است به ما توضیح دهد که برابری جنسیتی واقعاً به وقوع خشونت مربوط نمی‌شود، بلکه به نحوه واکنش جامعه به آن مربوط است.»

به عبارت دیگر، خشونت علیه زنان صرف‌نظر از اینکه جامعه برابری جنسیتی را در اولویت قرار دهد یا نه، اتفاق می‌افتد و نشان می‌دهد که از بین بردن خشونت، یک مسأله جداگانه است.

چگونه می‌توان خشونت جنسی را ریشه‌کن کرد؟

در سال‌های گذشته، دولت ایسلند بهشت بودجه بیشتری به پناهگاه زنان اختصاص داده، کمپین‌های آگاهی عمومی را تأمین مالی کرده و اصلاحاتی در قانون کیفری برای شفاف‌سازی خشونت جنسی دیجیتال و تعقیب انجام داده است.

همچنین این دولت در سال ۲۰۱۸ تعریف تجاوز را اصلاح کرد و هرگونه رابطه جنسی که در آن یکی از دو طرف رضایت کامل نداشته باشد را تجاوز دانست.

سیگورویندسدوتیر در این باره می‌گوید: «برای حل این مشکل کار بیشتری مورد نیاز است، از جمله: خدمات عمومی بیشتر برای حمایت از قربانیان، تلاش‌هایی برای پر کردن شکاف‌ها بین سیستم بهداشت عمومی و مراقبت‌های سلامت روان و فرآیند سریع‌تر عدالت کیفری برای قربانیان خشونت.»

همچنین وی افزود که حمایت اجتماعی که قربانیان پس از خشونت دریافت می‌کنند یا نمی‌کنند، عامل دیگری است که از اهمیت زیادی برخوردار است.

پژوهش او در ایسلند نشان داده که وقتی فردی پس از افشای تعرض جنسی خود با واکنش منفی روبرو شود، احتمال بیشتری دارد که سلامت روانی پایینی داشته باشد. با این وجود همچنین دریافت که افرادی که تجربیات خود را با یک عضو خانواده، دوست یا شخص دیگری در میان گذاشته‌اند، به طور قابل توجهی بیشتر احتمال دارد که واکنش مثبت دریافت کنند.

 

او همچنین گفت: «فکر می‌کنم مردم به تدریج در حال درک این موضوع هستند که تروما چقدر رایج است و عواقب آن تا چه اندازه می‌تواند جدی باشد.»

 

یورو نیوز