اولین نماینده زن با سندروم داون در پارلمان والنسیا تحسین رسانه‌ها را برانگیخت

مار گالسران برای چند دهه مبارزه کرد تا اطمینان پیدا کند که افراد دارای معلولیت ذهنی بخشی از سیاست هستند. مار گالسران به تازگی به عنوان نماینده مجلس اسپانیا انتخاب شده است و این موضوع میزان پیشرفت او را آشکار می‌کند. وی در گفتگو با گاردین گفت: «این بی‌سابقه است. جامعه شروع به درک این موضوع کرده است که افراد مبتلا به سندرم داون سهم زیادی دارند. با این وجود برای رسیدن به شرایط مطلوب مسیر طولانی را در پیش داریم.» این اتفاق حاصل چندین دهه تلاش بوده است. هنگامی که گالسران ۱۸ ساله بود، پس از جذب به حزب محافظه‌کار خلق (PP) به آنچه که او به عنوان پذیرش سنت توصیف می‌کند، پیوست.

او به آرامی به سمت دستگاه حزب رفت. تعهد او در ماه مه گذشته با اضافه شدن وی به عنوان بیستمین نام در لیست نامزدهایی که PP در انتخابات منطقه‌ای والنسیا معرفی می‌کرد، نتیجه داد. خبرهایی مبنی بر اینکه گالسران در پارلمان منطقه‌ای موفق به جمع‌آوری رأی شده بود، اندکی بعد منتشر شد. کارلوس مازون، رهبر حزب مردم منطقه نیز در صفحه شخصی خود در فضای مجازی در واکنش به این اتفاق نوشت: «خوش آمدید مار؛ خبر عالی برای سیاست، غلبه بر موانع».

این دستاورد گالسران را در صدر افراد معدودی قرار می‌دهد که با وجود ابتلا به سندرم داون از موانع ورود به دنیای سیاست عبور کرده‌اند. در سال ۲۰۲۰ نیز الئونور لالوکسدر اولین فرد مبتلا به این اختلال ژنتیکی در فرانسه بود که به عنوان عضو شورای شهر در شهر شمالی آراس انتخاب شد و فینتان در ایرلند نیز پس از انتخاب شدن به یک سمت سیاسی مورد تحسین قرار گرفت.

مسیر گالسران به سمت سیاست توسط آنجلا باچیلر که در سال ۲۰۱۳ به عنوان اولین عضو شورای شهر با سندرم داون در وایادولید اسپانیا انتخاب شده است، هموار گردید. با توجه به اظهارات فدراسیون سندرم داون در اسپانیا، گالسران ممکن است اولین کسی در اروپا باشد که به مجلس منطقه‌ای یا ملی می‌پیوندد. آگوستین ماتیا آمور از Down España گفت: «ما این اتفاق را در مورد فرد دیگری تجربه نکرده‌ایم. این یک گام بزرگ و رو به جلو و نمونه ای از به کارگیری همه افراد است».

وی افزود: «این دستاورد بازتاب دهه‌هایی است که گالسران برای ارتقای وضعیت افراد مبتلا به سندرم داون در اسپانیا کار کرده است. گالسران بیش از ۲۰ سال به عنوان یک کارمند دولتی در والنسیا کار کرده بود و اخیرا به تدوین سیاست فراگیر کمک کرد. همچنین وی در چهار سالی که در راس آسینداون به فعالیت می‌پرداخت، یک سازمان در والنسیا را که به خانواده‌های دارای کودکان مبتلا به سندرم داون کمک می‌کند، اضافه کرد». ماتیا آمور نیز گفت: «این هم یک خبر عالی است و هم به رسمیت شناختن کار او و ابتکارات زیادی که در فعالیت‌های خود به کار می‌برد. این نمونه خوبی است از آنچه می‌تواند رخ دهد».

در حالی که رسانه‌های اسپانیایی از سوگند خوردن گالسران در سپتامبر استقبال کردند، او گفت که واکنش‌های آنلاین متفاوت بوده است. وی اظهار کرد: «شما همه نوع واکنشی را در رسانه‌های اجتماعی مشاهده می‌کنید. افرادی وجود دارند که از من حمایت می‌کنند با این وجود دیگرانی نیز هستند که فکر می‌کنند من توانایی لازم را ندارم. این‌ها افرادی هستند که شناختی نسبت به من و سابقه من ندارند». هنگامی که گالسران با نقش جدیدش آشنا شد، آن را مسئولیتی بزرگ توصیف کرد: «من می‌خواهم یاد بگیرم که چگونه این کار را به خوبی انجام دهم، برای شهر والنسیا و مهمتر از آن برای ما که توانایی‌های متفاوتی داریم».

در نهایت او امیدوار است که حضورش در پارلمان منطقه به از بین بردن بسیاری از تعصبات موجود در جامعه به خصوص درباره افراد مبتلا به سندروم داون کمک کند.