اعدام به‌خاطر آرایش زنان!

این خبرهای کوتاه از سوریه کافی است تا ما به احترام آن فرمانده غیرتمند ایرانی، تمام‌قد بایستیم؛ همان مرد بزرگی که به خاطر جنایت‌هایی که کیلومترها دورتر از مرزهای ایران در حق مردم بی‌گناه روا داشته می‌شد، خواب را بر خود حرام کرده بود. او سرباز بی‌مرز اسلام بود که نمی‌توانست در برابر قتل‌عام زنان و کودکان بی‌تفاوت باشد و به دخترش نوشته بود: «دخترم! خیلی خسته‌ام. ۳۰ سال است نخوابیده‌ام، اما دیگر نمی‌خواهم بخوابم. در چشمان خود نمک می‌ریزم که پلک‌هایم جرئت بر هم آمدن نداشته باشد تا نکند در غفلت من، آن طفل بی‌پناه را سر ببرند…»

حالا این خبرها را کنار توییت تحقیرآمیز یک روزنامه‌نگار اسرائیلی بعد از حملات رژیم صهیونیستی به فرودگاه‌های نظامی حماه و حمص بگذارید. او نوشت: «بشار اسد لااقل موشک‌های پدافندی شلیک می‌کرد، اما جولانی هیچ چیزی شلیک نمی‌کند.»

در روزهایی که در میان سکوت مجامع بین‌المللی، شهروندان علوی سوریه توسط شورشیان تحت امر جولانی ربوده، اسیر و اعدام می‌شوند و ارتش رژیم صهیونیستی بدون هیچ‌گونه مقاومتی از طرف حکومت خودخوانده سوریه، تمامیت ارضی این کشور را نقض می‌کند، حاج «سیف‌الله حاجی حسینی»، یکی از یاران شهید سردار حاج قاسم سلیمانی در دوران دفاع از حرم در سوریه، به مرور خاطرات آن سال‌های پر فراز و نشیب پرداخت و گفت که شورشیان امروز، همان داعشی‌های چاقو به دست دیروز هستند که فقط چهره عوض کرده‌اند.

خبر قتل‌عام مردم بی‌گناه در سوریه توسط نیروهای جولانی، خاطرات جنایات داعش را زنده کرد. این قتل‌عام نشان داد که شورشیان بزک کرده‌ای که با شعار سوریه آزاد، شهرهای بی مدافع را فتح کرده بودند، بازماندگان همان داعشی‌های بی‌رحم یک دهه قبل هستند.

حاج «سیف‌الله حاجی حسینی»، پیشکسوت ایثارگران سپاه و خادم شهدا در دوران دفاع مقدس و دفاع از حرم، به یاد می‌آورد که در سال ۹۶، در پشت فرودگاه شهر تدمر، تعدادی جسد از جمله جمجمه انسان پیدا شد. با گروهی از دوستان به آنجا رفتند و در میان زباله‌ها، ۸۵ جسد از شهروندان سوری را پیدا کردند که دست‌هایشان بسته و سرهایشان بریده شده بود.

تکفیری‌ها آن‌قدر بی‌رحم بودند که اجساد قربانیان را با زباله‌ها مخلوط کرده بودند. این نشان‌دهنده شدت وحشیگری داعشی‌ها و تکفیری‌ها بود. حالا که می‌بینیم در سوریه صدها نفر را قتل‌عام می‌کنند، تعجب نمی‌کنیم. اینها فقط لباس عوض کرده‌اند وگرنه همان چاقو به دست‌هایی هستند که ۱۰ سال قبل با اسم تکفیری سر می‌بریدند و حالا به نام حکومت رسمی این جنایت‌ها را ادامه می‌دهند.

حاج سیف‌الله به یاد می‌آورد که جولانی و دار و دسته‌اش مدعی‌اند سوریه را نجات داده‌اند و مردم این کشور از جمله زنان زیر سایه حکومت آزاد آنها می‌توانند در امنیت زندگی کنند. او با لبخند تلخی می‌گوید: «تکفیری و آزادی زنان؟ چه دروغ شاخداری»!

حاج آقا آه بلندی می‌کشد و می‌گوید: «شهر حلب، یک سال قبل از شکست کامل داعش، آزاد شد. در منطقه‌ای به نام «السکریه»، تعداد زیادی شهید دفن شده بود. با زحمت زیاد، آن محدوده را شناسایی کردیم و بیش از ۸۰ جسد در آنجا پیدا کردیم. تعدادی از قربانیان زن بودند که حکم اعدام برایشان صادر شده بود. در مدرسه‌ای که به عنوان مقر گروه تحریرالشام استفاده می‌شد، اسنادی یافتیم که نشان می‌داد این زنان به دلایل عجیبی اعدام شده بودند، مانند آرایش کردن یا لاک زدن.»

حاجی حسینی ادامه می‌دهد که جنایات داعش و تکفیری‌ها فقط مختص شیعیان نبود و آنها بدترین جنایت‌ها را در حق اهل سنت نیز انجام داده بودند. در سال ۹۶، وقتی شهر بوکمال به عنوان آخرین پایگاه داعش سقوط کرد، با جمعیتی از پیرمردان و پیرزنان مواجه شدند که جوانانشان به دست داعش ربوده شده بودند.

حاج آقا به یاد می‌آورد که در بدو ورود به بوکمال، با جماعتی بیمار و مبتلا به سوءتغذیه مواجه شدند و حاج‌قاسم دستور داد بهداری‌هایی برای مداوای آنها برپا شود. همچنین، آشپزخانه‌ای برای تهیه غذا برای مردم بوکمال راه‌اندازی شد.

حاج قاسم به یاد می‌آورد که وقتی شهر حلب آزاد شد، تمام ماشین‌ها را به خط کرد تا خانواده‌های باقیمانده در مناطق مختلف حلب را سوار کند و در سوله‌های نیروهای خود اسکان دهد. او به آنها رسیدگی کرد و امکانات لازم را فراهم کرد.

حاج قاسم، مصداق واقعی آیه «أشداء علی الکفار رحماء بینهم» بود. در برابر دشمن مقتدر بود و در مقابل مردم مظلوم و آواره سوریه سراپا رأفت و رحمت می‌شد. این روزها، شورشیان تحریرالشام در مقابل علویان و مسیحیان سوریه شیر درنده‌اند، اما در برابر دشمن غاصب صهیونیستی، صدایی از آنها بلند نمی‌شود.

تابناک