اشتغال بانوان؛ موانع و راه حل ها

به گزارش جهان بانو، بانوان نزدیک به نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند و دوشادوش مردان که نیمه دیگر جامعه را شکل می‌دهند، مسئولیت ها و نقش‌های متفاوتی را برعهده می گیرند، ارتباطات اجتماعی را تکمیل و جوامع را در گذر سال ها و قرن ها به جلو هدایت می‌کنند. با این وجود باید پرسید که جایگاه بانوان در فعالیت‌های اجتماعی دقیقا کجاست؟

همواره بهره بردن از توانایی های این قشر محل نزاع و برخورد دیدگاه‌های گوناگون بوده است. در سطح جامعه و در بین مردم این اختلاف نظر پیوسته وجود داشته است و همچنین در میان اندیشمندان وابسته به مکاتب گوناگون فکری و ایدئولوژی وافراد آزاداندیش و مستقل این اختلاف نظر مطرح بوده است.

بهره بردن از توانایی های بانوان در نقش‌های اجتماعی در کنار ایفای نقش‌های اختصاصی آنان در خانواده، نوع و نحوه رفتار متقابل بانوان، جامعه و تعریف نقش‌های اجتماعی گوناگون و مسائلی از این قبیل، همواره محل مناقشه و اختلاف نظر بوده است.

یکی از مهم‌ترین بخش های این گفتگوها و اختلاف نظرها اشتغال بانوان است و این پرسش دائما مطرح بوده است که کدام یک از نقش های خانوادگی و کاری می‌تواند در زندگی بانوان از اولویت برخوردار باشد؟

آنچه که در پاسخ به این پرسش مطرح خواهد شد تنها بر حوزه فردی زندگی بانوان تاثیرگذار نیست و ممکن است بر تصمیم‌گیری‌های جامعه در ارتباط با عهده دار شدن عناوین مختلف مدیریتی و شغلی بانوان و تصمیم‌گیری راجع به آنها موثر باشد.

ارائه ۳ الگو در اشتغال بانوان

در تعدادی از مطالعات به سه الگو در ارتباط با اشتغال بانوان اشاره شده است. در الگوی اول بانوان تنها دعوت به خانه‌نشینی می‌شوند و به ایفای نقشی تقریبا منفعلانه می‌پردازند. بانوان در دومین الگو به عنوان فردی که از خانوده خود دوری می کند و نسبت به آنان غافل است معرفی می شود. در این الگو بانوان بر اساس اعتباردهی بیشتر به شغلشان معرفی می‌شوند.

در این میان الگوی سومی هم وجود دارد و در این الگو معایب الگوی اول و دوم به پایین ترین حد خود رسیده است. در این الگو خانواده‌گرایی بانوان همراه با حضور فعال آن ها در جامعه و پذیرفتن نقش‌های اجتماعی که با روحیه، آفرینش و فطرت آنان بیشتر هماهنگ است، تعریف می‌شود. در چنین الگویی خانواده مورد غفلت قرار نمی گیرد و از دیگر سو نقش بانوان به عنوان یک انسان و یک زن در مدیریت روابط اجتماعی مورد توجه واقع می شود.

باید این نکته را نیز در نظر گرفت که موضوع بهره مند شدن از الگوی سوم و تعیین آن، نیاز به تغییر باور، نگرش و رویکرد سامانه‌های تصمیم‌گیری و مدیریتی کشورمان دارد تا بانوان قادر باشند در این سیستم پذیرفته شوند و برای آن ها نقش‌های گوناگونی تعریف شود. آنچه که در ایران در ارتباط با این موضوع رخ داده است، تااندازه ای مطلوب است اما هنوز به آن جایگاهی که شایسته است نرسیده است. اگر به طور خلاصه نگاهی به انتصابات و تعریف مسئولیت‌های اجتماعی در دولت‌های گوناگون بیندازیم متوجه خواهیم شد که این مسئولیت ها بیشتر به مردان واگذار می‌شود. در حالی که در مسیر مبارزات سیاسی و اجتماعی تا پیروزی انقلاب، دوران دفاع مقدس و سازندگی و پس از آن، نمونه‌های موفق متعددی از حضور بانوان موفق و موثر را می‌توان بر شمرد.

به هر ترتیب قدر مسلم آن است که بهره‌مندی از زنان توانمند مسلمان در حوزه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، ورزشی، هنری و … با لحاظ کردن اولویت خانواده‌گرایی، می‌تواند در فعال کردن این بخش از ظرفیت اجتماع بیش از گذشته، موثر واقع شود.

منبع: ایسکا نیوز