ارث زنان همیشه نصف مردان نیست

در حالی که این قانون الهی بر اساس عدالت و حمایت از حقوق زنان بنیان‌گذاری شده، برخی تفسیرهای نادرست باعث ایجاد سوءتفاهم و انتقادات نادرست شده است.

قبل از ظهور اسلام، زنان از حق ارث محروم بودند یا سهم مشخصی نداشتند، اما اسلام این حق را برای آنان به رسمیت شناخت و قانونی دقیق برای آن وضع کرد.

آیه شریفه: «لِلرِّجالِ نَصیبٌ مِمَّا تَرَک الْوالِدانِ وَ الْأَقْرَبُونَ وَ لِلنِّساءِ نَصیبٌ مِمَّا تَرَک الْوالِدان وَ الْأَقرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ کثُرَ نَصیباً مَفْرُوضاً» به وضوح سهم ارث زنان را تضمین کرده و این یک گام مهم در مبارزه با سنت‌های ناعادلانه قبلی محسوب می‌شود که حقوق زنان و کودکان را نادیده می‌گرفت.

سهم ارث زنان همیشه نصف مردان نیست

برخلاف تصور عمومی، سهم ارث زنان همیشه نصف مردان نیست و در برخی موارد، زنان می‌توانند سهم برابر یا حتی بیشتری از مردان دریافت کنند. به‌عنوان‌مثال:

اگر متوفی دارای یک دختر و یک پدر باشد، دختر نیمی از اموال را به ارث می‌برد، در حالی که پدر فقط یک‌ششم سهم دارد.

اگر زن نسبت به مرد به متوفی نزدیک‌تر باشد، ممکن است زن ارث ببرد و مرد هیچ سهمی نداشته باشد؛ به‌عنوان‌مثال، در صورت وجود یک دختر و یک برادر، تمام اموال به دختر تعلق می‌گیرد و برادر هیچ سهمی ندارد.

حکمت تفاوت سهم ارث؛ جبران بار اقتصادی مردان

تحقیقات نشان می‌دهند که حکمت این تفاوت در مسئولیت‌های اقتصادی مردان نهفته است. نفقه زن شامل هزینه‌های مسکن، خوراک، پوشاک، درمان و … از زمان عقد تا پایان عمر، و همچنین نفقه فرزندان تا خودکفایی، بر عهده مرد است. علاوه بر این، مردان موظف به پرداخت مهریه هستند؛ بنابراین، قانون ارث به نحوی تنظیم شده تا بخشی از بار اقتصادی مردان را جبران کند و عدالت اقتصادی را برقرار سازد.

قانون ارث در اسلام نه تنها حقوق زنان را به رسمیت شناخته، بلکه با دقت و عدالت تنظیم گردیده است. تفاوت سهم ارث زن و مرد بر اساس حکمت‌های اقتصادی و اجتماعی است و برداشت‌های نادرست نمی‌تواند این

واقعیت را تغییر دهد.

خبرگزاری حوزه