آرامش زوجین در فصول سرد سال!

هنگامی که بحث همسرآزاری مطرح می‌شود، برخی کارشناسان این موضوع را با کشورهای دیگر مقایسه کرده و بیان می‌کنند که این معضل در ایران نسبت به کشورهای توسعه‌یافته کمتر است و نیازی به توجه خاصی به آن نیست.

آمار پزشکی قانونی نشان می‌دهد که وجود همسرآزاری در کشور قابل نادیده‌گرفتن نیست و باید به دنبال راه‌حلی برای آن بود؛ هرچند بر اساس آمار، همسرآزاری در ماه‌های سرد سال کمتر از فصول گرم مشاهده می‌شود. همسرآزاری چیست؟ همسرآزاری نوعی خشونت خانگی است که به هر نوع سوءاستفاده‌ای که زوجین باهدف آزار و اذیت یکدیگر انجام می‌دهند، اشاره دارد.

 این رفتار می‌تواند به شکل آزار روحی یا جسمی باشد و بسیاری از موارد خشونت خانگی شامل هر دو نوع آزار هستند.

آمار معاینات مربوط به مدعیان همسرآزاری از سال ۱۳۹۶ تا زمستان ۱۴۰۲

اخیراً آماری از معاینات مربوط به مدعیان همسرآزاری از سوی پزشکی قانونی منتشر شده که وضعیت همسرآزاری در کشور را طی این سال‌ها نشان می‌دهد.

بر اساس این آمار، در سال ۱۳۹۶ تعداد ۸۱ هزار و ۷۲۹ مورد همسرآزاری جسمی ثبت شده که شامل ۴ هزار و ۶۷۰ مرد و ۷۷ هزار و ۵۹ زن است.

همچنین در همان سال، ۴۵ مورد همسرآزاری روانی گزارش شده که ۵ مورد مرد و ۴۰ مورد زن بوده‌اند.

در سال ۱۳۹۷، تعداد همسرآزاری جسمی به ۸۳ هزار و ۶۴۶ مورد رسید که شامل ۴۶۲ مرد و ۷۹ هزار و ۴۸۴ زن بود.

همچنین ۴۴ مورد همسرآزاری روانی ثبت شد که ۱۹ مورد مرد و ۲۵ مورد زن بودند.

در سال ۱۳۹۸، آمار نشان می‌دهد که ۸۵ هزار و ۳۵۷ مورد همسرآزاری جسمی رخ‌داده که شامل ۳ هزار و ۷۳۳ مرد و ۸۱ هزار و ۶۴۲ زن است.

در همین سال، ۱۵۲ مورد همسرآزاری روانی گزارش شده که ۴۹ مورد آن مرد و ۱۰۳ مورد زن بوده‌اند.

در سال ۱۳۹۹، تعداد ۸۰ هزار و ۱۸۷ مورد همسرآزاری جسمی ثبت شد که شامل ۲ هزار و ۹۹۱ مرد و ۷۷ هزار و ۱۹۶ زن بود.

طبق آمار سازمان پزشکی قانونی، در سال ۱۴۰۰ تعداد ۷۷ هزار و ۶۳۷ مورد همسرآزاری جسمی گزارش شده که شامل ۲ هزار و ۵۰۷ مرد و ۷۵ هزار و ۱۳۰ زن است.

در سال ۱۴۰۱ نیز ۷۱ هزار و ۴۳۱ مورد همسرآزاری جسمی ثبت شد که شامل ۲ هزار و ۱۳۲ مرد و ۶۹ هزار و ۲۹۹ زن بود.

 همچنین در همین سال، ۱۱۸ مورد همسرآزاری روانی گزارش شده که ۳۰ مورد آن مرد و ۸۸ مورد زن بوده‌اند.

سازمان پزشکی قانونی در این آمار به تفکیک همسرآزاری در فصل‌های زمستان و تابستان سال‌های ۱۴۰۰، ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ پرداخته است.

بر اساس آمار منتشر شده، در زمستان ۱۴۰۰، تعداد ۱۶ هزار و ۹۱۹ مورد همسرآزاری جسمی رخ‌داده که شامل ۵۱۷ مرد و ۱۶ هزار و ۴۰۲ زن بوده است.

فریده دکانه‌ای فرد، روان‌شناس، در این زمینه بیان کرد: همسرآزاری هنوز هم وجود دارد و نمی‌توان گفت که پرونده زوجین به‌زودی بسته خواهد شد.

بااین‌حال، آمار این جرم به دلیل افزایش آگاهی، سطح دانش، شعور و تحصیلات مردم، در حال کاهش است.

وی با اشاره به اینکه برنامه‌هایی که از سوی صدا و سیما، وزارت ارشاد، مراکز مشاوره، وزارت ورزش و جوانان و سازمان نظام روان‌شناسی تهیه شده، باعث کاهش آمار همسرآزاری شده است، اظهار داشت: درگذشته، همسرآزاری بیشتر به شکل فیزیکی بود، اما اکنون بُعد روانی و عاطفی آن افزایش‌یافته است.

 در بُعد فیزیکی و جسمانی، همسرآزاری به طور قابل‌توجهی کاهش‌یافته، اما تنبیه روانی، مانند قهرهای طولانی‌مدت و محرومیت‌های عاطفی و جنسی، بین زوجین بیشتر از گذشته شده است.

دکانه‌ای فرد ادامه داد: باتوجه‌به ریشه‌های همسرآزاری، می‌توان گفت که سبک فرزندپروری والدین، الگوهای تربیتی، چشم و هم‌چشمی‌های موجود در جامعه، گره‌ها و عقده‌های درونی دوران کودکی، قربانیان جنسی در دوران کودکی، نیازهای پاسخ داده نشده، توقعات بیش از حد از یکدیگر، اعتیاد، بیکاری و تورم، همگی می‌توانند موجب بروز همسرآزاری در اشکال جسمی و روانی در جامعه شوند.

وی همچنین درباره این موضوع که در فصل زمستان همسرآزاری کمتر است، توضیح داد: در فصول سرد سال، روزها کوتاه‌تر است و افراد زمان کمتری را در کنار خانواده می‌گذرانند.

به‌علاوه، تغییرات فصلی باعث می‌شود افراد خلق‌وخوی آرام‌تری داشته باشند. اما در فصل تابستان، به دلیل گرمای هوا و تغییرات فصلی، وضعیت متفاوتی حاکم است و ممکن است تغییرات خلقی در کنار مشکلات اقتصادی و اجتماعی به همسرآزاری منجر شود.

مهری سادات موسوی، سرپرست معاونت فرهنگی و امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، در این زمینه اظهار داشت: تماس با خط ۱۲۳ در خصوص همسرآزاری و اختلافات زناشویی نسبت به سایر موارد آسیب‌ها، رتبه بالایی دارد.

وی با اشاره به اینکه متأسفانه همسرآزاری شامل انواع مختلفی از ضرب و شتم تا خشونت کلامی، شک و خیانت است، افزود: بخش عمده‌ای از دلایل همسرآزاری به مسائل فرهنگی مربوط می‌شود و بخشی دیگر نیز ناشی از مصرف مواد مخدر، به‌ویژه مخدرهای توهم‌زا است.

برخی از مرتکبان خشونت از شرکت در برنامه‌های آموزشی بهزیستی خودداری می‌کنند.

سرپرست معاونت فرهنگی و امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در خصوص برنامه آموزشی ویژه این افراد گفت: برنامه مشاوره و آموزش برای مرتکبان خشونت همواره در کنار دیگر برنامه‌های بهزیستی وجود داشته است.

موسوی افزود: بااین‌حال، مرتکبان خشونت باید خودشان بپذیرند که تحت آموزش و مشاوره قرار بگیرند.

اغلب آن‌ها این پذیرش را دارند و در فضای آموزشی شرکت می‌کنند، اما نمی‌توان گفت که همه مرتکبان خشونت از این موضوع استقبال می‌کنند.

وی تأکید کرد: نکته اصلی این است که فرد بخواهد در رفتار خود تغییر ایجاد کند و اشکالات رفتاری‌اش را بپذیرد. تا زمانی که فرد اشکالات رفتاری خود را نپذیرد و تصور کند که تنها طرف مقابلش مشکل دارد، نمی‌تواند آموزشی دریافت کند.

ایرنا